Backpacken met mijn familie in Thailand en weer terug naar het Nederlandse leventje...
Donderdag 20 februari had ik mijn vlucht van Indonesië terug naar Thailand... Ik zou deze dag mijn broertje na 11 maanden weer gaan zien :)! Hij heeft het afgelopen jaar in Australië en Nieuw-Zeeland gewerkt, gewoond en geleefd en was dus ook ver van huis aan het backpacken. Op deze zonnige dag ben ik helemaal opgewonden van de spanningen, mijn fijne huisje in het mooie Bali gaan verlaten om 10 uur later in Bangkok aan te komen. Vroeg in de ochtend ben ik met de taxi vanuit Ubud naar de drukke stad Denpasar in het zuiden van Bali gereden. Vanuit Denpasar zou ik naar het vertrouwde Thailand vliegen. Na lange uren te hebben gewacht, kwam ik na een vlucht van 4 uur in Bangkok aan... Terug naar het begin punt waar mijn avontuurlijke trip 4,5 maand geleden begon. Met een stelletje uit Kroatië heb ik de taxi naar de stad gedeeld, om zo snel mogelijk met onze Robin te meeten.... Wij hadden beide geen actieve telefoon, dus hadden we bij de Burgerking naast de Khoasan road afgesproken. Met mijn hartje in mijn keel werd ik daar afgezet, maar bij aankomst was mijn broertje nog nergens te vinden. Vol spanning zat ik te wachten, want waar was hij nou?? Na een kwartiertje kwam hij eindelijk aanlopen, want hij kwam er achter dat er twee Burgerkings in de stad waren en omdat ik 2 uur te laat was, was hij al 3 keer op en neer gelopen door de drukke stad opzoek naar het restaurant wat ik bedoelde..... Wat was het gaaf om elkaar na bijna een jaar in het verre Azië weer te zien en wat zag hij er goed en zwaar relaxt uit :)!! Na een ongelooflijke dikke knuffel konden we eindelijk weer bij kletsen... Vijf minuutjes later leek het er op alsof we elkaar die week ervoor nog hadden gezien, want het voelde meteen weer super vertrouwd. Met stralende ogen en een grote glimlach op onze gezichtjes, zijn we naar het hoteltje gelopen wat onze Robin voor ons had uitgekozen. Een super klein, vies kamertje met een bed waar we maar net met zijn tweeën in paste en een badkamer die we met de hele etage moesten delen. Maar goed wij konden hier allebei wel weer onze draai vinden en maakte het ons eigenlijk niets meer uit in wat voor vieze omstandigheden we moeten verblijven. Wat was het grappig, vreemd maar gaaf om mijn kleine broertje hetzelfde leventje te zien lijden als waarin ik de afgelopen maanden in heb geleefd. Hij was ook een ras echte backpacker die door de maanden heen was gegroeid tot een veel wijzer, verantwoordelijker en volwassener persoontje. Wat was hij ongelooflijk lief en sociaal naar iedereen en wat had hij een super fijne vrolijke vibe om zich heen. Ik heb hem uren lang vol liefde en trots zitten bewonderen. Wanneer we midden in de drukke stad van Bangkok liepen, werd hij zelfs vanuit verschillende hoeken herkent en leek het er bijna op alsof hij hier al maanden woonde. Erg grappig!! Urenlang praatte we aan 1 stuk door over onze bijzondere reisverhalen. Zo veel herkenning voelde ik bij hem... Al zijn verhalen over Australië en Nieuw-Zeeland kon ik helemaal visualiseren en voelde ik ondertussen bij mezelf zo veel warme en speciale herinneringen opkomen. Na mijn vorige reis voelde ik mezelf soms eenzaam en niet begrepen met mijn reisverhalen, maar nu kon ik ze gewoon met mijn broertje delen... Zo fijn :)! En nu mochten we deze levensstijl de aankomende weken ook nog met elkaar delen... Ook vond ik het super interessant en leerzaam om te zien hoeveel wij eigenlijk op elkaar lijken. Weer kreeg ik een spiegel voor gezet... Zowel zijn positieve als negatieve eigenschappen zag ik precies terug in mezelf. Heel bewust en met veel plezier heb ik genoten van onze hereniging en wat was het gek om hier na maanden alleen reizen samen met hem te zijn. Twee dagen hebben we samen in Bangkok rond gehangen, daar aten we ons vol met de Thaise gerechtjes die hier voor een prikkie aan de straat tentjes te krijgen waren. Deze dagen hadden we vooral lachend en chillend doorgebracht, voordat ons nieuwe avontuur zou beginnen.
Zaterdag 22 februari zouden we ons pap van het vliegveld in Bangkok op gaan halen. Hij zou namelijk ruim twee weken met ons mee komen reizen. Wat onze Robin nog niet wist en wij allemaal maanden lang geheim hadden gehouden, was dat ons mam ook als een verrassing mee zou komen.... Ik had deze dagen dan ook moeten lullen en liegen als brugman, om deze en nog een andere verrassing die wij voor hem in petto hadden, niet te verklappen. Gelukkig had hij helemaal niets door en stonden we vol spanning bij de aankomsthal op het vliegveld te wachten... Wat duurde de minuten lang voordat hij de deur door kwam. Maar daar was ons pap dan eindelijk... Met een trots gezicht kwam hij ons tegemoet gelopen! Nadat wij hem hadden verwelkomt en een hele dikke knuffel hadden gegeven, kondigde hij aan (na maanden lang ingestudeerd te hebben;)) dat hij nog wat voor ons mee had gebracht... En achter wat schermen kwam ons mam langzaam tevoorschijn. Nog steeds had onze Robin niets door en stapte hij er niets van, tot ik van een afstandje naar een klein vrouwtje wees die niet mee zou komen omdat ze vliegangst had. Helemaal verbaasd stond hij te kijken, hij wist niet goed hoe hij moest reageren en pas na een dikke knuffel begon hij een beetje te beseffen wat er allemaal gebeurde. Hij was in ieder geval totaal verrast. Zodra ik de kans kreeg rende ik ook op mijn moedertje af en mocht ik ook genieten van een knuffel vol moederliefde.... Wat was het leuk om elkaar weer te zien :)!! Een super bijzonder moment om nooit meer te vergeten. Zo enorm vreemd om elkaar na maanden weer in de ogen te kunnen kijken en elkaar aan te kunnen raken.... Maar ook bij mijn ouders hadden we na vijf minuten tijd al het gevoel alsof we nooit uit elkaar waren geweest. Vol verwondering en verbazing hebben we de eerste 2,5 dag in Bangkok doorgebracht. We vonden een leuk hotel midden in de stad, wat voor Thaise begrippen vrij luxe was en waar mijn ouders op hun gemakje konden acclimatiseren... Want wat krijg je een cultuurshock als je voor de eerste keer in Thailand aan komt. Ons pap en mam keken dan ook hun ogen uit naar dit Aziatisch werelddeel. Alles is hier anders... Mensen leven op straat, overal en elk uur van de dag is er iets te doen en te zien, het verkeer gaat kriskras door elkaar, er hangt een stinkende geur in de stad, elke meter proberen ze iets aan je te verkopen en het raarste eten is hier op de straat te krijgen. Onze Robin en ik hebben zelfs gebakken krekels gegeten ;)! Maar wat was het enorm leuk om hun deze drukke en gekke stad te laten zien... Ik moet zeggen dat ik het soms ook wel echt vreemd en wennen vond, als je 5 maanden alleen hebt gereisd, om in eens met 3 man meer rekening te houden. En onze Robin en ik wilde natuurlijk onze uiterste best doen om er een fijne, leuke en onvergetelijke reis voor onze oudertjes van te maken. Maar we vermaakte ons uitermate goed met veel etentjes, leuke ritjes door de stad in een tuktuk en vele koude Thaise biertjes. Ook zijn we met een taxiboot die door de stad vaarde, naar een skybar (uit de film hangover 2) gegaan, waar we vanuit het hoge dakterras de hele stad konden bezichtigen. Verder hebben we vooral veel bijgekletst en erg van elkaar genoten.... Zoals ik al kenbaar aan onze Robin had gemaakt, hadden we dus nog een andere verrassing voor hem. Om deze verrassing perfect te laten lopen, moest ik onze reisplannen dus ook op een bepaalde manier laten verlopen. Dit zodat we op de juiste dag op de juiste plek waren. Helaas zorgde dit af en toe voor wat discussies tussen mij en onze Robin, omdat we allebei leuke plannetjes in ons hoofd hadden, om met onze ouders te gaan doen. Maar op een geven moment werd ik zo gek van het liegen, omdat onze Robin natuurlijk totaal nog niet door had waarom we perse mijn planning aan moest houden, stelde mijn ouders voor om het geheim dan toch maar te verklappen. Ons Mandy onze oudste zus, zou over een paar dagen namelijk ook naar Thailand komen om deze bijzondere ervaring met ons te delen.... Hier had hij stiekem al op gehoopt en was dan ook super blij en enthousiast met dit bericht. Eindelijk hoefde we dus niet meer te liegen en hadden we wat rust omdat we onze plannen nu verder samen uit konden werken. Tegen ons Mandy besloten we niet te vertellen dat onze Robin het nu al wist, want dan konden we haar daar weer mee verrassen ;)!
Na drie dagen Bangkok, zijn we met de nachttrein naar het zuiden van Thailand gerezen. In deze nachttrein waren er bedjes voor ons gereserveerd, waar we de nacht in door konden brengen. Weer een hele nieuwe ervaringen voor ons pap en mam.... Maar ooooh wat genoten onze Robin en ik ervan om te zien hoe makkelijk onze oudertjes met ons mee backpackte. Ze stonden overal voor open en ze lieten zich geheel begeleiden door onze plannetjes. Wat was het leuk om hun verbaasde gezichtjes te zien bij alle nieuwe indrukken die ze op deden, maar waar onze Robin en ik onze hand niet meer voor omdraaide. Wat een heerlijke mensjes en wat fijn om met hun deze speciale ervaringen te delen... Pas als je je geliefdes weer om je heen hebt, besef je eigenlijk pas hoe erg je ze gemist hebt. Erg raar maar als je zelf aan het reizen bent, heb je het zelf vaak te druk met nieuwe indrukken en nieuwe mensen om je heen, dat je eigenlijk niet zo veel tijd hebt om je thuisfront te missen. Maar goed, zo trots hun op ons waren, zo trots waren wij ook op hen!! Na 12 uur in de trein te hebben gezeten en gelegen, kwamen we in Surathanie aan. Daar hebben we een ontbijtje genuttigd en werden we later met een busje naar het national park Koh Sok gebracht. Eenmaal in Koh Sok aangekomen, zijn we met een klein bootje 1,5 uur gaan varen naar onze drijvende huisjes. National park Koh Sok is een gebied met één van de oudste regenwouden van de wereld. In dit national park heb je een ongelooflijk groot meer met blauwgroen water. In het meer lagen super mooie bergen, waar oerwouden op groeide. Deze bergen en bossen zaten vol met aapjes, die we vanuit onze huisjes rond zagen slingeren. Onze huisjes lage
Donderdag 20 februari had ik mijn vlucht van Indonesië terug naar Thailand... Ik zou deze dag mijn broertje na 11 maanden weer gaan zien :)! Hij heeft het afgelopen jaar in Australië en Nieuw-Zeeland gewerkt, gewoond en geleefd en was dus ook ver van huis aan het backpacken. Op deze zonnige dag ben ik helemaal opgewonden van de spanningen, mijn fijne huisje in het mooie Bali gaan verlaten om 10 uur later in Bangkok aan te komen. Vroeg in de ochtend ben ik met de taxi vanuit Ubud naar de drukke stad Denpasar in het zuiden van Bali gereden. Vanuit Denpasar zou ik naar het vertrouwde Thailand vliegen. Na lange uren te hebben gewacht, kwam ik na een vlucht van 4 uur in Bangkok aan... Terug naar het begin punt waar mijn avontuurlijke trip 4,5 maand geleden begon. Met een stelletje uit Kroatië heb ik de taxi naar de stad gedeeld, om zo snel mogelijk met onze Robin te meeten.... Wij hadden beide geen actieve telefoon, dus hadden we bij de Burgerking naast de Khoasan road afgesproken. Met mijn hartje in mijn keel werd ik daar afgezet, maar bij aankomst was mijn broertje nog nergens te vinden. Vol spanning zat ik te wachten, want waar was hij nou?? Na een kwartiertje kwam hij eindelijk aanlopen, want hij kwam er achter dat er twee Burgerkings in de stad waren en omdat ik 2 uur te laat was, was hij al 3 keer op en neer gelopen door de drukke stad opzoek naar het restaurant wat ik bedoelde..... Wat was het gaaf om elkaar na bijna een jaar in het verre Azië weer te zien en wat zag hij er goed en zwaar relaxt uit :)!! Na een ongelooflijke dikke knuffel konden we eindelijk weer bij kletsen... Vijf minuutjes later leek het er op alsof we elkaar die week ervoor nog hadden gezien, want het voelde meteen weer super vertrouwd. Met stralende ogen en een grote glimlach op onze gezichtjes, zijn we naar het hoteltje gelopen wat onze Robin voor ons had uitgekozen. Een super klein, vies kamertje met een bed waar we maar net met zijn tweeën in paste en een badkamer die we met de hele etage moesten delen. Maar goed wij konden hier allebei wel weer onze draai vinden en maakte het ons eigenlijk niets meer uit in wat voor vieze omstandigheden we moeten verblijven. Wat was het grappig, vreemd maar gaaf om mijn kleine broertje hetzelfde leventje te zien lijden als waarin ik de afgelopen maanden in heb geleefd. Hij was ook een ras echte backpacker die door de maanden heen was gegroeid tot een veel wijzer, verantwoordelijker en volwassener persoontje. Wat was hij ongelooflijk lief en sociaal naar iedereen en wat had hij een super fijne vrolijke vibe om zich heen. Ik heb hem uren lang vol liefde en trots zitten bewonderen. Wanneer we midden in de drukke stad van Bangkok liepen, werd hij zelfs vanuit verschillende hoeken herkent en leek het er bijna op alsof hij hier al maanden woonde. Erg grappig!! Urenlang praatte we aan 1 stuk door over onze bijzondere reisverhalen. Zo veel herkenning voelde ik bij hem... Al zijn verhalen over Australië en Nieuw-Zeeland kon ik helemaal visualiseren en voelde ik ondertussen bij mezelf zo veel warme en speciale herinneringen opkomen. Na mijn vorige reis voelde ik mezelf soms eenzaam en niet begrepen met mijn reisverhalen, maar nu kon ik ze gewoon met mijn broertje delen... Zo fijn :)! En nu mochten we deze levensstijl de aankomende weken ook nog met elkaar delen... Ook vond ik het super interessant en leerzaam om te zien hoeveel wij eigenlijk op elkaar lijken. Weer kreeg ik een spiegel voor gezet... Zowel zijn positieve als negatieve eigenschappen zag ik precies terug in mezelf. Heel bewust en met veel plezier heb ik genoten van onze hereniging en wat was het gek om hier na maanden alleen reizen samen met hem te zijn. Twee dagen hebben we samen in Bangkok rond gehangen, daar aten we ons vol met de Thaise gerechtjes die hier voor een prikkie aan de straat tentjes te krijgen waren. Deze dagen hadden we vooral lachend en chillend doorgebracht, voordat ons nieuwe avontuur zou beginnen.
Zaterdag 22 februari zouden we ons pap van het vliegveld in Bangkok op gaan halen. Hij zou namelijk ruim twee weken met ons mee komen reizen. Wat onze Robin nog niet wist en wij allemaal maanden lang geheim hadden gehouden, was dat ons mam ook als een verrassing mee zou komen.... Ik had deze dagen dan ook moeten lullen en liegen als brugman, om deze en nog een andere verrassing die wij voor hem in petto hadden, niet te verklappen. Gelukkig had hij helemaal niets door en stonden we vol spanning bij de aankomsthal op het vliegveld te wachten... Wat duurde de minuten lang voordat hij de deur door kwam. Maar daar was ons pap dan eindelijk... Met een trots gezicht kwam hij ons tegemoet gelopen! Nadat wij hem hadden verwelkomt en een hele dikke knuffel hadden gegeven, kondigde hij aan (na maanden lang ingestudeerd te hebben;)) dat hij nog wat voor ons mee had gebracht... En achter wat schermen kwam ons mam langzaam tevoorschijn. Nog steeds had onze Robin niets door en stapte hij er niets van, tot ik van een afstandje naar een klein vrouwtje wees die niet mee zou komen omdat ze vliegangst had. Helemaal verbaasd stond hij te kijken, hij wist niet goed hoe hij moest reageren en pas na een dikke knuffel begon hij een beetje te beseffen wat er allemaal gebeurde. Hij was in ieder geval totaal verrast. Zodra ik de kans kreeg rende ik ook op mijn moedertje af en mocht ik ook genieten van een knuffel vol moederliefde.... Wat was het leuk om elkaar weer te zien :)!! Een super bijzonder moment om nooit meer te vergeten. Zo enorm vreemd om elkaar na maanden weer in de ogen te kunnen kijken en elkaar aan te kunnen raken.... Maar ook bij mijn ouders hadden we na vijf minuten tijd al het gevoel alsof we nooit uit elkaar waren geweest. Vol verwondering en verbazing hebben we de eerste 2,5 dag in Bangkok doorgebracht. We vonden een leuk hotel midden in de stad, wat voor Thaise begrippen vrij luxe was en waar mijn ouders op hun gemakje konden acclimatiseren... Want wat krijg je een cultuurshock als je voor de eerste keer in Thailand aan komt. Ons pap en mam keken dan ook hun ogen uit naar dit Aziatisch werelddeel. Alles is hier anders... Mensen leven op straat, overal en elk uur van de dag is er iets te doen en te zien, het verkeer gaat kriskras door elkaar, er hangt een stinkende geur in de stad, elke meter proberen ze iets aan je te verkopen en het raarste eten is hier op de straat te krijgen. Onze Robin en ik hebben zelfs gebakken krekels gegeten ;)! Maar wat was het enorm leuk om hun deze drukke en gekke stad te laten zien... Ik moet zeggen dat ik het soms ook wel echt vreemd en wennen vond, als je 5 maanden alleen hebt gereisd, om in eens met 3 man meer rekening te houden. En onze Robin en ik wilde natuurlijk onze uiterste best doen om er een fijne, leuke en onvergetelijke reis voor onze oudertjes van te maken. Maar we vermaakte ons uitermate goed met veel etentjes, leuke ritjes door de stad in een tuktuk en vele koude Thaise biertjes. Ook zijn we met een taxiboot die door de stad vaarde, naar een skybar (uit de film hangover 2) gegaan, waar we vanuit het hoge dakterras de hele stad konden bezichtigen. Verder hebben we vooral veel bijgekletst en erg van elkaar genoten.... Zoals ik al kenbaar aan onze Robin had gemaakt, hadden we dus nog een andere verrassing voor hem. Om deze verrassing perfect te laten lopen, moest ik onze reisplannen dus ook op een bepaalde manier laten verlopen. Dit zodat we op de juiste dag op de juiste plek waren. Helaas zorgde dit af en toe voor wat discussies tussen mij en onze Robin, omdat we allebei leuke plannetjes in ons hoofd hadden, om met onze ouders te gaan doen. Maar op een geven moment werd ik zo gek van het liegen, omdat onze Robin natuurlijk totaal nog niet door had waarom we perse mijn planning aan moest houden, stelde mijn ouders voor om het geheim dan toch maar te verklappen. Ons Mandy onze oudste zus, zou over een paar dagen namelijk ook naar Thailand komen om deze bijzondere ervaring met ons te delen.... Hier had hij stiekem al op gehoopt en was dan ook super blij en enthousiast met dit bericht. Eindelijk hoefde we dus niet meer te liegen en hadden we wat rust omdat we onze plannen nu verder samen uit konden werken. Tegen ons Mandy besloten we niet te vertellen dat onze Robin het nu al wist, want dan konden we haar daar weer mee verrassen ;)!
Na drie dagen Bangkok, zijn we met de nachttrein naar het zuiden van Thailand gerezen. In deze nachttrein waren er bedjes voor ons gereserveerd, waar we de nacht in door konden brengen. Weer een hele nieuwe ervaringen voor ons pap en mam.... Maar ooooh wat genoten onze Robin en ik ervan om te zien hoe makkelijk onze oudertjes met ons mee backpackte. Ze stonden overal voor open en ze lieten zich geheel begeleiden door onze plannetjes. Wat was het leuk om hun verbaasde gezichtjes te zien bij alle nieuwe indrukken die ze op deden, maar waar onze Robin en ik onze hand niet meer voor omdraaide. Wat een heerlijke mensjes en wat fijn om met hun deze speciale ervaringen te delen... Pas als je je geliefdes weer om je heen hebt, besef je eigenlijk pas hoe erg je ze gemist hebt. Erg raar maar als je zelf aan het reizen bent, heb je het zelf vaak te druk met nieuwe indrukken en nieuwe mensen om je heen, dat je eigenlijk niet zo veel tijd hebt om je thuisfront te missen. Maar goed, zo trots hun op ons waren, zo trots waren wij ook op hen!! Na 12 uur in de trein te hebben gezeten en gelegen, kwamen we in Surathanie aan. Daar hebben we een ontbijtje genuttigd en werden we later met een busje naar het national park Koh Sok gebracht. Eenmaal in Koh Sok aangekomen, zijn we met een klein bootje 1,5 uur gaan varen naar onze drijvende huisjes. National park Koh Sok is een gebied met één van de oudste regenwouden van de wereld. In dit national park heb je een ongelooflijk groot meer met blauwgroen water. In het meer lagen super mooie bergen, waar oerwouden op groeide. Deze bergen en bossen zaten vol met aapjes, die we vanuit onze huisjes rond zagen slingeren. Onze huisjes lage
