Ko Pha-Ngan, Thailand
Backpacken met mijn familie in Thailand en weer terug naar het Nederlandse leventje...
Donderdag 20 februari had ik mijn vlucht van Indonesië terug naar Thailand... Ik zou deze dag mijn broertje na 11 maanden weer gaan zien :)! Hij heeft het afgelopen jaar in Australië en Nieuw-Zeeland gewerkt, gewoond en geleefd en was dus ook ver van huis aan het backpacken. Op deze zonnige dag ben ik helemaal opgewonden van de spanningen, mijn fijne huisje in het mooie Bali gaan verlaten om 10 uur later in Bangkok aan te komen. Vroeg in de ochtend ben ik met de taxi vanuit Ubud naar de drukke stad Denpasar in het zuiden van Bali gereden. Vanuit Denpasar zou ik naar het vertrouwde Thailand vliegen. Na lange uren te hebben gewacht, kwam ik na een vlucht van 4 uur in Bangkok aan... Terug naar het begin punt waar mijn avontuurlijke trip 4,5 maand geleden begon. Met een stelletje uit Kroatië heb ik de taxi naar de stad gedeeld, om zo snel mogelijk met onze Robin te meeten.... Wij hadden beide geen actieve telefoon, dus hadden we bij de Burgerking naast de Khoasan road afgesproken. Met mijn hartje in mijn keel werd ik daar afgezet, maar bij aankomst was mijn broertje nog nergens te vinden. Vol spanning zat ik te wachten, want waar was hij nou?? Na een kwartiertje kwam hij eindelijk aanlopen, want hij kwam er achter dat er twee Burgerkings in de stad waren en omdat ik 2 uur te laat was, was hij al 3 keer op en neer gelopen door de drukke stad opzoek naar het restaurant wat ik bedoelde..... Wat was het gaaf om elkaar na bijna een jaar in het verre Azië weer te zien en wat zag hij er goed en zwaar relaxt uit :)!! Na een ongelooflijke dikke knuffel konden we eindelijk weer bij kletsen... Vijf minuutjes later leek het er op alsof we elkaar die week ervoor nog hadden gezien, want het voelde meteen weer super vertrouwd. Met stralende ogen en een grote glimlach op onze gezichtjes, zijn we naar het hotelletje gelopen wat onze Robin voor ons had uitgekozen. Een super klein, vies kamertje met een bed waar we maar net met zijn tweeën in paste en een badkamer die we met de hele etage moesten delen. Maar goed wij konden hier allebei wel weer onze draai vinden en maakte het ons eigenlijk niets meer uit in wat voor vieze omstandigheden we moeten verblijven. Wat was het grappig, vreemd maar gaaf om mijn kleine broertje hetzelfde leventje te zien lijden als waarin ik de afgelopen maanden in heb geleefd. Hij was ook een ras echte backpacker die door de maanden heen was gegroeid tot een veel wijzer, verantwoordelijker en volwassener persoontje. Wat was hij ongelooflijk lief en sociaal naar iedereen en wat had hij een super fijne vrolijke vibe om zich heen. Ik heb hem uren lang vol liefde en trots zitten bewonderen. Wanneer we midden in de drukke stad van Bangkok liepen, werd hij zelfs vanuit verschillende hoeken herkent en leek het er bijna op alsof hij hier al maanden woonde. Erg grappig!! Urenlang praatte we aan 1 stuk door over onze bijzondere reisverhalen. Zo veel herkenning voelde ik bij hem... Al zijn verhalen over Australië en Nieuw-Zeeland kon ik helemaal visualiseren en voelde ik ondertussen bij mezelf zo veel warme en speciale herinneringen opkomen. Na mijn vorige reis voelde ik mezelf soms eenzaam en niet begrepen met mijn reisverhalen, maar nu kon ik ze gewoon met mijn broertje delen... Zo fijn :)! En nu mochten we deze levensstijl de aankomende weken ook nog met elkaar delen... Ook vond ik het super interessant en leerzaam om te zien hoeveel wij eigenlijk op elkaar lijken. Weer kreeg ik een spiegel voor gezet... Zowel zijn positieve als negatieve eigenschappen zag ik precies terug in mezelf. Heel bewust en met veel plezier heb ik genoten van onze hereniging en wat was het gek om hier na maanden alleen reizen samen met hem te zijn. Twee dagen hebben we samen in Bangkok rond gehangen, daar aten we ons vol met de Thaise gerechtjes die hier voor een prikkie aan de straat tentjes te krijgen waren. Deze dagen hadden we vooral lachend en chillend doorgebracht, voordat ons nieuwe avontuur zou beginnen.
Zaterdag 22 februari zouden we ons pap van het vliegveld in Bangkok op gaan halen. Hij zou namelijk ruim twee weken met ons mee komen reizen. Wat onze Robin nog niet wist en wij allemaal maanden lang geheim hadden gehouden, was dat ons mam ook als een verrassing mee zou komen.... Ik had deze dagen dan ook moeten lullen en liegen als brugman, om deze en nog een andere verrassing die wij voor hem in petto hadden, niet te verklappen. Gelukkig had hij helemaal niets door en stonden we vol spanning bij de aankomsthal op het vliegveld te wachten... Wat duurde de minuten lang voordat hij de deur door kwam. Maar daar was ons pap dan eindelijk... Met een trots gezicht kwam hij ons tegemoet gelopen! Nadat wij hem hadden verwelkomt en een hele dikke knuffel hadden gegeven, kondigde hij aan (na maanden lang ingestudeerd te hebben;)) dat hij nog wat voor ons mee had gebracht... En achter wat schermen kwam ons mam langzaam tevoorschijn. Nog steeds had onze Robin niets door en stapte hij er niets van, tot ik van een afstandje naar een klein vrouwtje wees die niet mee zou komen omdat ze vliegangst had. Helemaal verbaasd stond hij te kijken, hij wist niet goed hoe hij moest reageren en pas na een dikke knuffel begon hij een beetje te beseffen wat er allemaal gebeurde. Hij was in ieder geval totaal verrast. Zodra ik de kans kreeg rende ik ook op mijn moedertje af en mocht ik ook genieten van een knuffel vol moederliefde.... Wat was het leuk om elkaar weer te zien :)!! Een super bijzonder moment om nooit meer te vergeten. Zo enorm vreemd om elkaar na maanden weer in de ogen te kunnen kijken en elkaar aan te kunnen raken.... Maar ook bij mijn ouders hadden we na vijf minuten tijd al het gevoel alsof we nooit uit elkaar waren geweest. Vol verwondering en verbazing hebben we de eerste 2,5 dag in Bangkok doorgebracht. We vonden een leuk hotel midden in de stad, wat voor Thaise begrippen vrij luxe was en waar mijn ouders op hun gemakje konden acclimatiseren... Want wat krijg je een cultuurshock als je voor de eerste keer in Thailand aan komt. Ons pap en mam keken dan ook hun ogen uit naar dit Aziatisch werelddeel. Alles is hier anders... Mensen leven op straat, overal en elk uur van de dag is er iets te doen en te zien, het verkeer gaat kriskras door elkaar, er hangt een stinkende geur in de stad, elke meter proberen ze iets aan je te verkopen en het raarste eten is hier op de straat te krijgen. Onze Robin en ik hebben zelfs gebakken krekels gegeten ;)! Maar wat was het enorm leuk om hun deze drukke en gekke stad te laten zien... Ik moet zeggen dat ik het soms ook wel echt vreemd en wennen vond, als je 5 maanden alleen hebt gereisd, om in eens met 3 man meer rekening te houden. En onze Robin en ik wilde natuurlijk onze uiterste best doen om er een fijne, leuke en onvergetelijke reis voor onze oudertjes van te maken. Maar we vermaakte ons uitermate goed met veel etentjes, leuke ritjes door de stad in een tuktuk en vele koude Thaise biertjes. Ook zijn we met een taxiboot die door de stad vaarde, naar een skybar (uit de film hangover 2) gegaan, waar we vanuit het hoge dakterras de hele stad konden bezichtigen. Verder hebben we vooral veel bij gekletst en erg van elkaar genoten.... Zoals ik al kenbaar aan onze Robin had gemaakt, hadden we dus nog een andere verrassing voor hem. Om deze verrassing perfect te laten lopen, moest ik onze reisplannen dus ook op een bepaalde manier laten verlopen. Dit zodat we op de juiste dag op de juiste plek waren. Helaas zorgde dit af en toe voor wat discussies tussen mij en onze Robin, omdat we allebei leuke plannetjes in ons hoofd hadden, om met onze ouders te gaan doen. Maar op een geven moment werd ik zo gek van het liegen, omdat onze Robin natuurlijk totaal nog niet door had waarom we perse mijn planning aan moest houden, stelde mijn ouders voor om het geheim dan toch maar te verklappen. Ons Mandy onze oudste zus, zou over een paar dagen namelijk ook naar Thailand komen om deze bijzondere ervaring met ons te delen.... Hier had hij stiekem al op gehoopt en was dan ook super blij en enthousiast met dit bericht. Eindelijk hoefde we dus niet meer te liegen en hadden we wat rust omdat we onze plannen nu verder samen uit konden werken. Tegen ons Mandy besloten we niet te vertellen dat onze Robin het nu al wist, want dan konden we haar daar weer mee verrassen ;)!
Na drie dagen Bangkok, zijn we met de nachttrein naar het zuiden van Thailand gerezen. In deze nachttrein waren er bedjes voor ons gereserveerd, waar we de nacht in door konden brengen. Weer een hele nieuwe ervaringen voor ons pap en mam.... Maar ooooh wat genoten onze Robin en ik ervan om te zien hoe makkelijk onze oudertjes met ons mee backpackte. Ze stonden overal voor open en ze lieten zich geheel begeleiden door onze plannetjes. Wat was het leuk om hun verbaasde gezichtjes te zien bij alle nieuwe indrukken die ze op deden, maar waar onze Robin en ik onze hand niet meer voor omdraaide. Wat een heerlijke mensjes en wat fijn om met hun deze speciale ervaringen te delen... Pas als je je geliefdes weer om je heen hebt, besef je eigenlijk pas hoe erg je ze gemist hebt. Erg raar maar als je zelf aan het reizen bent, heb je het zelf vaak te druk met nieuwe indrukken en nieuwe mensen om je heen, dat je eigenlijk niet zo veel tijd hebt om je thuisfront te missen. Maar goed, zo trots hun op ons waren, zo trots waren wij ook op hen!! Na 12 uur in de trein te hebben gezeten en gelegen, kwamen we in Surathanie aan. Daar hebben we een ontbijtje genuttigd en werden we later met een busje naar het national park Koh Sok gebracht. Eenmaal in Koh Sok aangekomen, zijn we met een klein bootje 1,5 uur gaan varen naar onze drijvende huisjes. National park Koh Sok is een gebied met één van de oudste regenwouden van de wereld. In dit national park heb je een ongelooflijk groot meer met blauwgroen water. In het meer lagen super mooie bergen, waar oerwouden op groeide. Deze bergen en bossen zaten vol met aapjes, die we vanuit onze huisjes rond zagen slingeren. Onze huisjes lagen in een rijtje op het water te drijven en deze plek werd maar door een aantal mensen bewoond en bezocht. Het was hier erg rustig en buiten onze stemmetjes, waren er alleen maar dieren en natuur geluiden te horen.... Wat een rust hier en ooooh wat was het hier mooi!! Vanuit ons huisje hadden we zowel van de voor als van de achterkant een erg mooi uitzicht over het mooi gekleurde water, de bergen die zich groen kleurde door de tropische bomen en planten en een helder blauwe lucht waarin het zonnetje fel scheen. Alles bestond hier uit natuur en onze drijvende hutjes waren super primitief... In het hutje lag alleen een matras omringd door een klamboe en vanuit het balkonnetje kon je zo het water in springen. Ons pap en mam werden hiermee dus ook meteen flink op de proef gesteld ;)! Ons pap vond het helemaal geweldig en bevestigde ons dat hij nog nooit in zo'n speciaal hotelletje had geslapen en ons mam slikte haar smetvrees heel dapper weg. Buiten de 12 huisjes en restaurantje die hier in het water lagen, was er verder niets maar dan ook niets te zien of te merken van het menselijk bestaan... Helemaal afgezonderd van de buitenwereld en voor niemand bereikbaar. S'middags konden we hier lekker tot rust komen en hadden we vooral veel waterpret. Zo kon je lekker in een luchtband op het rustige water drijven en vermaakte ons pap onze Robin en ik zich, door als aapjes via een hoog touw vanaf een berg in het water te springen. Super leuk en de grootste lol hadden die mannen! Na wat in het water gespeeld te hebben, werden we weer meegenomen in een bootje, waar we een fijne en mooie rit in dit rustgevende gebied maakte. Ook zijn we een jungletocht gaan maken en hebben we een drijvend vissers dorpje bezocht. S'avonds kregen we een Thais diner voorgeschoteld en werden er elk uur meerdere sterren zichtbaar op deze heldere plek. Na het eten zijn we nog een nachtwandeling gaan maken en hebben we na afloop nog een lekker koud biertje gedronken. Wanneer iedereen naar bed was en de lichten uit gingen, hebben onze Robin en ik nog uren lang op een plateautje wat voor ons huisje in het water lag, naar de sterren liggen staren. Omdat de lucht super helder was en er geen verlichting in de verre omgeving te zien was, waren er miljoenen sterren zichtbaar... De "milky way" was in het heelal te zien en verschillende vallende sterren hebben we mogen spotten. Dit was een mooi en bijzonder moment waar we gave herinneringen op haalde en lekker diepgaande gesprekken hebben gevoerd. Onze ogen weken geen seconde af van de glinsterende lucht en door het stille water, werden zelfs alle sterren weerspiegeld in het meer. Dit was de helderste sterrenhemel die ik in heel Azië had gezien. Echt super gaaf "zucht" :)! Eenmaal in ons bedje werden we in slaap gewiegd door het klotsende water onder ons. Ons mam moest nog even wennen aan dit primitieve leventje en had heel de nacht wakker gelegen door de natuur geluiden en ons pap die vond het allemaal wel mooi. Maar allebei genoten met volle teugen van deze mooie en rustgevende natuur. S 'ochtend werden we gewekt door aapjes die ons het bedje uit schreeuwde en mochten we direct aan boord van een speciale boot. Deze kleine boot bestond namelijk uit een lange tafel met twee bankjes eraan, waarop we varend konden ontbijten en de natuur met oprijzende zon konden bezichtigen. Na ons ontbijtje gingen we deze bijzondere plek weer verlaten en werden we met een andere boot naar het vaste land gevaren. Vanuit daar zijn we met een minibusje naar een ander gedeelte van dit national park gebracht. Daar kregen we een enorm grote boomhut, met twee grote luxe kamers toegewezen. Wow dit was totaal anders dan ons vorige huisje en werden we verwent met luxe wat in ons drijvende huisje ver te zoeken was. Vanuit ons terrasje hoog in de boom, konden we letterlijk aapjes kijken en werden wij net zo goed aangestaard door deze grappige beestjes. Onze boomhut was verstopt in het regenwoud waar de aapjes van tak naar tak rondom ons huisje sprongen. Wat leuk om apen als huisdieren te hebben ;)!! Na een uitgebreide lunch zijn we kano gaan varen en werden we zelfs verwent omdat we niets hoefde te doen, maar werden gevaren. Hier voelde we ons stiekem wel een beetje bezwaard over, want niet helemaal eerlijk dat iemand zich helemaal uitslooft voor ons, zodat wij lekker lui van de natuur konden genieten. Buiten de uitzichten van topische bergen en grote bomen hebben we ook een super grote slang gezien die opgekruld in een boom lag en een varaan die door de bosjes liep. Later werden we naar een mooi uitkijkpunt gereden en zijn we naar een plekje gegaan waar ook wilde apen zaten, maar die heel lief en vriendelijk nootjes uit onze handen pakte. Na ons diner hebben we lekker wat biertjes gedronken in onze boomhut en hebben we vredig verschillende soorten muziek zitten luisteren om nog meer van dit bijzondere moment in de jungle te genieten. Wat was het toch ontzettend gaaf om dit avontuurlijk leventje met je familie te delen... Soms kreeg ik het wel echt benauwd bij het idee dat het einde van mijn reis steeds dichterbij kwam, maar elke seconde genoot ik er nog van. Vooral hoe ons pap en mam met al deze nieuwe indrukken om gingen. Ze paste zich goed aan tot de Thaise cultuur en reizen van plaats naar plaats, daar werden ze ook steeds makkelijker in. Maar zo betrapte ik mezelf en onze Robin er op dat we stiekem ook wel erg bezorg om onze oudertjes zijn... Met bijna elke stap die ze zette riep 1 van ons dat ze uit moesten kijken en namen we het liefste elke zorg uit hun handen, zodat ze optimaal van deze backpack trip konden genieten. Ook vond ik het knap dat ze zonder zorgen op ons vertrouwde, wat we aankomende weken nog allemaal gingen doen en meemaken deze reis. Want aangezien mijn broertje en ik nog steeds met het uur leefde, gingen we buiten deze tour nog overal op de bonnefooi naar toe. Niks boekte we van te voren en keken we met de dag waar we zin in hadden. Ook genoot ik enorm van de gesprekken die ik elke nacht nog met onze Robin had, want wanneer die oudjes op bed lagen, kletste lachte en evalueerde wij nog een aantal uurtjes na over onze indrukwekkende en leerzame ervaringen die we beide hadden beleefd. Alle reizen hebben we apart van elkaar gedaan, maar omdat we veel dezelfde plaatsen en landen hadden gezien, was het heerlijk om onze verhalen samen te delen. Twee handen op één buik waren we en nu dachten we allebei vort op een vreemde maar erg relaxte manier na ;)! Ook lachten we veel over de rare dingen die we hebben gezien en meegemaakt en om onze lieve gezellige oudertjes die vaak grappig uit de hoek kunnen komen....
De volgende dag zijn we na ons ontbijt met de bus terug naar de haven van Surathanie gegaan, waar we de ferry konden pakken naar het eiland Koh Samui wat in het zuidoosten van Thailand ligt. In Koh Samui zou ons Mandy onze oudste zus vanavond aankomen... Yahoo!! Na wat rond te hebben gehangen in Koh Samui, zijn we s'avonds richting het kleine luchthaven van dit eiland gereden. Mijn hartje begon weer steeds sneller te kloppen en wat voelde het weer spannend om mijn lieve zus te gaan zien!! Het wachten op het vliegveld leek uren te duren, want hoe klein het hier ook was, ons Mandy was nog steeds nergens te zien. Tot we in eens een berichtje kregen dat haar koffer niet met haar vlucht mee was gekomen.... Mmm dat was balen. Maar nadat ze het een en ander had geregeld, kwam ze helemaal vol met adrenaline naar buiten gelopen. Wat waren we ontzettend blij dat ons Mandy er nu ook was en wat was het fijn om haar ook weer real life te kunnen knuffelen... Ook ons Mandy hadden wij natuurlijk al die maanden niet gezien, dus met zijn allen waren we helemaal gelukkig dat we weer met zijn vijven herenigd waren. Om wat tot rust te komen zijn we terug naar ons hotelletje gegaan, waar we op ons balkonnetje een stevige borrel hebben gedronken. Wat keken we allemaal trots en stralend uit onze ogen dat we na een jaar weer samen waren en dat nog wel in het verre Thailand! Heerlijk en vertrouwd om weer met elkaar te kletsen, al wisten we van gekkigheid niet waar we moesten beginnen over onze verhalen. Want hoe kun je maanden lang elke dag wat moois te hebben gezien of bijzonders mee te hebben gemaakt, ooit uitleggen aan iemand?? Ik vergelijk het altijd met een foto maken... Als je een mooi uitzicht om je heen hebt, kun je altijd maar een klein deel van het beeld op een foto krijgen, terwijl je zo veel meer hebt gezien. En dan het gevoel wat je daar bij kreeg, is al helemaal met geen woorden te beschrijven. De dag na ons Mandy haar komst hebben we een beetje op het eilandje rondgehangen in de hoop haar koffer aan het eind van de middag mee naar Koh Phangan te nemen... Maar helaas was de koffer nog steeds vermist tussen Amsterdam, Dubai, Bangkok en Koh Samui. We besloten toch maar verder te reizen en moest ons Mandy het met mijn afgeraagde backpack kleertjes doen. Vrijdag aan het eind van de middag zijn we dus naar het buureiland Koh Phangan gevaren. Op dit eiland waren ons Mandy en ik drie jaar geleden na mijn Australië reis ook al geweest en onze Robin had dit eiland in eerdere reizen ook al bezocht. Omdat het ons hier alle drie goed was bevallen, vonden we het wel leuk om onze ouders hier mee naar toe te nemen. We zijn toen ook naar het oogverblindend mooie resort terug gegaan, waar ons Mandy en ik al eerder hadden gewoond. Toen ons pap en mam hier aankwamen waren ze meteen helemaal verkocht aan deze gave plaats en hoorde ik ons mam met een zucht zeggen "wauw wat is het hier prachtig". Op dit resort zaten we in luxe houten huisjes die op het strand stonden gebouwd. Het huisje van mijn ouders stond vijf meter van het water vandaan en had vanuit alle hoeken een verbluffend uitzicht op de wit licht blauwe zee waar grote zandbanken het water verkleurde en haar mooie strand wat als kussentjes onder onze blote voetjes aan voelde... Door de opvallende eb en vloed tijden, werd het strand in de middagen breder en was het zeewater de eerste 100 meter niet dieper dan 40 cm. Via het strand kon je tussen de palmbomen, kleurrijke bloemen en planten naar ons huisje lopen. Het huis van ons Mandy, Robin en mij lag aan een mooi vijvertje wat versierd werd met tropische bomen en honderden bloemen die mooi in bloei stonden. Met een helder blauwe hemel en een zonnetje erbij, werd deze plek voor ons weer als magisch beschouwd... Hier konden we nog lekker een weekje tot rust komen. In de schaduw van de palmbomen kon je lekker liggen aan het strand en op onze balkonnetjes konden we relaxen in onze hangmatjes. Aangezien er bijna niemand gebruik maakte van ons strand, hebben we vele momenten de zee voor ons alleen gehad... Heerlijk voelde dat!! Andere middagen en avonden brachten we in andere dorpjes op dit eiland door en lieten we ons verwennen met lekker eten en koude bier en wijntjes. Ook lieten we ons gezamenlijk masseren voor een prijs, waar je in Nederland voor 1 persoon nog niet eens een massage voor hebt. Weer een andere avond zijn ons Mandy, Robin en ik naar een techno feestje gegaan wat aan de andere kant van het eiland gehouden werd. Met een klein bootje waarop je geen hand voor ogen zag doordat het pikke donkere was en je jezelf stevig vast moest houden door de hoge golven, zijn we naar het andere strand gevaren. Daar kwamen we op een super gezellig feestje terecht waar een hele fijne en gezellig vibe hing. En waar we met blote voeten, in de jungle op een berg, uren lang op heerlijke diepe techno sounds konden dansen. Heerlijk weer gezellig met zijn drietjes stappen en elkaar weer recht in de ogen kunnen kijken. Veel te snel kwam de zon weer op en zijn we vroeg in de ochtend via een jungle weg terug naar ons huisje op Rainbow beach gereden. Na drie dagen werd ons Mandy haar koffer terecht en werd deze met de boot mee naar Koh Phangan gestuurd... Nu kon ook ons Mandy zonder zorgen en met haar eigen spulletjes van haar vakantie genieten. Weer andere avonden hebben we ons uitermate goed vermaakt in de Amsterdam bar. In deze relaxte bar waren onze Robin en ik jaren terug al verschillende keren geweest en wilde we deze plek graag aan onze ouders en zus showen. De bar ligt hoog op een berg en het terras heeft een geweldig open uitzicht over de zee en het tropische eiland. Vooral de zonsondergang kun je hier op een perfecte manier zien. Wanneer je hier weggezakt ligt in de lig en zit kussens, kun je zien hoe de laatste zon van de dag in de zee weg zakte en hoe mooi de lucht zich van dag naar nacht verkleurde. De kleuren oranje, rood, geel, blauw, groen en bruin zijn dan allemaal in de lucht te vinden. Elke keer vind ik het weer super speciaal en bijzonder om dit moment van de dag midden in de natuur te bekijken. Zo mooi en elke dag weer anders!! Later kwamen de sterren tevoorschijn, werden er fakkels aangestoken en waren er op de zee honderden kleine groenen lichtjes te zien van vissersbootjes. Uitzichten en avonden die we niet snel zullen vergeten. Naast het lekkere eten wat ze hier serveerde, kon je zoals de naam (coffeeshop) Amsterdam bar al zegt, ook jointjes kopen en roken. Omdat onze Robin en ik hier niet zo vies van zijn, maakte we van de gelegenheid gebruik om ook eens in het bijzijn van mijn ouders een jointje te roken. Stiekem ben ik dan wel een beetje trots op mijn ouders, dat ook al zijn ze hier geen voorstanders van, er wel voor open staan om een avondje in zo'n sferen door te brengen. Hoewel ze zelf niet hoefde te roken leek het er bijna op alsof ze halverwege de avond ook stoned waren door de heerlijke vibe die hier hing en hebben we met zijn allen relaxte, grappige, chillen, culinaire, mooie en gezellige avondjes gehad. En hoewel onze ouders het niet altijd eens zijn met alles wat wij doen, bepaalde keuzes die wij maken en hoe wij op een manier leven wat voor Nederlandse begrippen vaak niet volgens "het boekje" gaat. Zijn ze wel heel open minded voor wat onze motivaties zijn om op een bepaalde manier te doen, te denken en te leven. Elke dag gaf onze Robin op zijn scootertje een privé tour weg, zodat we nog meer van het eiland konden zien. Hij reed ons omstebeurt rond op het mooie Koh Pangan, zodat we alle highlights van het eiland konden bezichtigen. De wegen lopen hier als een achtbaan langs de kust en wanneer je met volle gas de steile berg op reed (ondertussen hield je je hart vast met de vraag of het brommertje de top wel zou halen) kon je telkens weer genieten van een verbluffend uitzicht over de zee, de groene tropische omgeving en de enorm grote cultuurverschillen. Net allebei de keren dat ik aan de beurt was kregen we een kapotte band en moesten we ver van ons hutje vandaan, opzoek naar een brommer monteur... Gelukkig schieten wij niet snel in de stress en wisten we het telkens weer snel op te lossen. Om ons pap en mam de Thaise cultuur nog meer op te laten snuiven, zijn we ook een keertje uiteten geweest op de night market. Zo'n markt staat vol met kraampjes waar ze van alle soorten gerechtjes staan te koken en je voor heel weinig geld jezelf helemaal vol kan eten. Bij aankomst riepen mijn ouders en ons Mandy dat ze absoluut niet van de straat tentjes wilde eten i.v.m. de slechte hygiëne. Maar ook hierin kregen we ze weer zo ver en stonden ze er voor open om nieuwe dingetjes en gerechtjes te proberen. Soms sta je er van te kijken hoe ze in Azië eten op straat staan te bereiden en hoe ze het op een onhygiënische manier presenteren. Maar al het eten is lekker van smaak en ik/wij zijn er geen 1 keer ziek geworden... Uiteindelijk is het even een knop omzetten en op dezelfde manier te leren leven zoals de lokale bevolking dit doet. Verder vermaakte we ons avonden en nachten lang met ouderwetse spelletjes, het luisteren van muziek in alle soorten en genres, zijn er liters bier gedronken om de warme tropische avonden door te komen en hebben we lekker gek gedaan ;)! De volgende ochtend stonden we dan weer rond een uurtje of 10 op, zodat we lekker in onze tuin rond konden hangen, lekker in het water konden dobberen en andere dorpjes konden bezichtigen. Wanneer we dan aan het eind van de middag terug op het resort kwamen, kon je zien hoe de zee zich in een paar uur tijd flink veranderde van vloed naar eb, waardoor de zandbanken weer droog kwamen te liggen. Dit beeld in combinatie met een perfect uitzicht op de zonsondergang, was dit elke dag weer een bijzonder en indrukwekkend plaatje. De warme kleuren die in de lucht te zien waren, werden in het ondiepe water weerspiegeld. Oooh wat vond ik het fijn om deze momenten met hun te delen, zo'n uitzichten hadden zij nog nooit eerder gehad en beleefde zij deze moment ook bewust. Soms vond ik het ook wel ooit moeilijk om weer op 1 lijn te zitten met mijn geliefdes die vers uit Nederland kwamen. Want als je een tijdje aan het reizen bent, krijg je een veel vrijere, relaxtere en onbezorgdere gedachtegang. Geld, werken, status, tijd en stress, daar ben je tijdens het reizen totaal niet bezig. Je bent vooral druk bezig met genieten, de natuur, jezelf ontwikkelen en primaire behoeftes zoals eten... Maar zorgen maken was vooral negatieve tijd verspilling!! Ik denk dat veel mensen een aantal weken uit het westerse leventje moeten zijn, voordat die secundaire behoeftes naar de achtergrond verdwijnen en we enig sinds uit "het systeem" en met een andere mentaliteit kunnen denken en leven. Dan begin ik mezelf weer af te vragen, wat is nu eigenlijk te realiteit?? Het relaxte, onbezorgde en vrije travel leventje... Je hartje volgen, in het nu leven, zien wat er op je pad komt en telkens nieuwe uitdagingen aangaan? Of is de realiteit gewoon het Nederlandse leventje leven, waarin ik me volgens "het boekje" zou moeten gaan settelen, waar werk weer een belangrijke factor in je leven is, waar je jezelf aan alle kanten weer moet verantwoordingen, geld een grote rol speelt en waar alles weer draait op tijd?? Het lijkt er bijna op alsof wij hier zelf maar weinig keuze in hebben en kunnen we de realiteit maar beter zien, zoals we hem zelf willen zien en maken!! Ik probeer het leven niet al te serieus te nemen, maar probeer ik door middel van het volgen van mijn hartje en mijn gevoelens, alles uit het leven te halen wat ik er uit wil halen! Op mijn manier leven en denken en doen waar ik me prettig bij voel... Ook al denken we allemaal via het westerse systeem te moeten leven. Ik wil mijn dromen naleven, want waar een wil is.... Is een weg :)! De laatste dag dat we met zijn vijven samen in Thailand zouden zijn, hebben we nog optimaal van elkaar genoten. Nadat we in de middag lekker hadden gechilled aan ons privé strandje, gepicknickt in ons eigen hutje en nog wat scooter ritjes hadden gemaakt. Zijn we s'avonds naar Hadrin beach gegaan, waar we nog een onvergetelijke avond hebben gehad. Grenzen werden overschreden en herinneringen werden vastgelegd... Na een heerlijk dinertje zouden ons Mandy, Robin en ik eigenlijk naar het jungle techno feestje gaan waar we de week ervoor ook waren geweest, maar aangezien we ook nog wel graag de avond met onze ouders door wilde brengen en we een barretje tegen kwamen waar ze ook techno muziek aan het draaien waren, besloten we om hier nog wat uurtjes door te gaan brengen. Terwijl de vrouwen lekker cocktailtjes aan het drinken waren, waren de mannen gezellig aan het poolen. Tussendoor stonden we lekker te dansen op de elektronische muziek die door dj's werd gedraaid en genoten we er van dat we nu ook een stukje van ons stap leven met ons pap en mam konden delen. Nu konden ze eens zien hoe wij feesten ;)! Ons mam had haar danspasjes al snel te pakken en ons pap keek trots toe. Na wat drankjes en dansjes zijn we opzoek gegaan naar een taxi, maar ondertussen werden we weer afgeleid door drum and base beats... Omdat wij hier alle drie ook graag naar luisteren, konden we het niet laten om hun ook deze muziekstijl mee te geven. Super leuk om dit aan onze ouders te showen en helemaal leuk om te zien hoe relaxt en open hun hier op reageerde.... Ook al zijn ze beide midden/achter in de 50, ze kunnen nog erg goed met onze leeftijd mee! Midden in de nacht zijn we via de achtbaan weg, waarbij je je ogen uit kijkt door wat er allemaal om je heen te zien was, terug gereden naar onze huisjes aan de zuidkust van het eiland. Diep in de nacht hebben we nog een after party gehouden op ons eigen strandje. Daar konden we lekker weg staren naar de nacht gekleurde lucht, waar tussen de wolkjes door, heldere sterren te zien waren.... Terwijl ons pap chillend weg droomde bij de bijzonder gekleurde lucht, de sterren, de halve maan en de lichtjes van het andere eiland. Werd ons mam door onze Robin mee geschouwd naar een grote hoge schommel, die ruim anderhalve meter boven de zee onder een enorm hoge boom hing... Ons mam juichte het uit van enthousiasme, ons pap lag lekker te fantaseren, ons Mandy had haar eerste vallende ster gezien, onze Robin probeerde iedereen te vermaken en ik zat alles en iedereen vol trots en bewondering te observeren... Super gaaf "zucht"!! Hoewel het alweer bijna ochtend werd, evalueerde we nog even onze hoogtepunten van deze gezamenlijke reis en gaf zelfs ons Mandy aan, die hier nog maar ruim een week in Thailand was, dat haar gedachtegang ook al helemaal leeg en relaxt was. Een enorm gezellige, leuke, bijzondere en avontuurlijke trip hebben we met zijn 4en en 5en gehad... We hebben super veel mooie dingen gezien, genoten van het leven in de natuur, dagelijks de zon in de zee zien zakken, veel van de Aziatische cultuur meegekregen en hebben we veel van ons warme en liefdevolle gezinnetje genoten. Ons pap, mam en Mandy hebben op een leuke manier met ons mee gebackpacked en zo hebben we hun op een bijzondere manier onze reis/levensstijl mee kunnen geven en laten zien. Toen we vroeg in de ochtend onze bedjes op gingen zoeken, heb ik eerst nog uren wakker gelegen van de adrenaline en heb ik door onze openstaande deur nog lekker weg liggen staren naar de prachtige natuur waarin we deze week verbleven. S'ochtend na ons ontbijt moesten we onszelf weer naar de haven laten brengen. Hier hebben ons pap, mam en Mandy aan de linkerkant de boot richting Koh Samui gepakt, omdat hun een dag later vanuit daar een vlucht hadden richting Bangkok en vanuit Bangkok weer terug naar Amsterdam zouden vliegen. Aan de rechterkant stond de boot van onze Robin en mij te wachten. Via die boot werden we naar Koh Tao gebracht, zodat wij daar onze laatste daagjes in Thailand nog door konden brengen. Vanuit de boot konden we elkaar uitzwaaien en vaarde we allebei weer een andere richting in.
Tijdens mijn vorige reis had ik mijn laatste daagjes ook op Koh Tao doorgebracht en al vanaf het begin van deze trip wilde ik heel graag terug naar deze plaats, omdat het hier lekker alternatief en laid back was. Hoewel ik plande om als eerste naar dit eiland te gaan, liep alles toch helemaal anders en zou ik hier nu dus weer mijn laatste dagen gaan spenderen. Toen we na 1,5 uur varen op Koh Tao aankwamen, hebben we direct een brommertje gehuurd om op zoek te gaan naar een leuk hutje. Met zijn tweeën op de brommer helemaal volgeladen met onze spullen... Twee backpacks van zo'n 20 kilo, een rugzak, een grote strandtas, mijn handtas en onze Robin zijn gitaar reden we het eiland rond. In Nederland zouden we met een dikke boete van de weg worden gehaald, maar hier keek er niemand van op. We zijn toen naar het guesthouse gereden waar ik drie jaar geleden ook verbleef. Meteen toen ik in Koh Tao aankwam, voelde ik waarom ik hier zo graag terug wilde komen en baalde ik er stiekem best wel van, dat ik hier nu nog maar een aantal daagjes kon blijven. Binnen enkele dagen zou ik namelijk weer terug naar Nederland vliegen :( . Wat zou ik het travelleventje toch ontzettend gaan missen... Heel de dag in de natuur leven, doen waar je zin in hebt, jezelf zo vrij als een vogeltje voelen, elke dag nieuwe mensen leren kennen en veel tijd verdrijven in barretjes die de mooiste uitzichten en gezelligste zitjes hadden... Maar ook vooral het heerlijk klimaat waarbij het altijd zonnig en warm is, of het nou zomer of winter is!! Op sommige plekjes leek het net alsof ik op een groot festival was, wat weken zou gaan duren.... Elke dag was er ergens wel wat leuks te doen en had je altijd genoeg vermaak om je heen. Na aankomst in ons huisje in Koh Tao, hebben we lekker aan het strand gelunched en hebben we de rest van de middag een beetje rondgehangen op ons eigen terrasje. Terwijl ik wat inspiratie weg schreef in mijn dagboekje, zat onze Robin heel rustgevend op zijn gitaartje te pingelen. En ik moet zeggen dat hij als beginneling, al een aardig eindje op zijn gitaar kon spelen. Maar goed, als reiziger heb je natuurlijk zeeën van tijd om je hobby uit te oefenen ;)! Voor de zonsondergang zijn we naar de high bar gegaan. De high bar was op een hoog punt van een berg gebouwd en vanuit daar konden we lekker onderuit gelegen op een bank, de zon achter een andere berg zien zakken. Ook had je hier een mooi en rustgevend uitzicht over de baai waar wij op dat moment woonde. Een indrukwekkend momentje, want hoewel de bar vol zat met mensen, werd er tijdens de zonsondergang geen woord gesproken en kon iedereen even wegdromen bij dit mooie moment. Later zijn we op de scooter gestapt en zijn we wat rond het eiland gaan rijden. S'avonds zijn we naar een centrumpje gereden waar we ons zelf verwende met een Thais diner en maakte we nog een strandwandeling tussen wat feestende mensen. Eenmaal terug bij ons huisje hebben we nog wat zitten kletsen in ons tuintje en wanneer onze Robin zijn bedje op wilde gaan zoeken, ben ik nog alleen op reep geweest naar een super gave en sfeervolle reggae bar aan het strand. Hier beleefde ik nog een onverwachte maar super gezellige nacht. Zondag zou mijn laatste relaxte dag van mijn reis gaan worden... Die dag zijn we gestart met een heerlijke en uitgebreide lunch en brachten we nog wat fijne uurtjes door rondom ons huisje. In de middag zijn we naar een andere baai gereden, waar een op palen gebouwde bar midden op zee stond. Elke bar is hier op zo'n leuke en creatieve manier aangekleed en opgebouwd, zodat je jezelf meteen helemaal thuis voelt. Deze soort barretjes ga ik ook echt ontzettend erg missen, want ik kan hier echt uren op een dag doorbrengen... Lekker jezelf verwennen met wat drinken en wat eten, genieten van de mooie uitzichten, wat schrijven voor mijn weblog, de mogelijkheid hebben om iets voor jezelf te doen of gezellig te buurten met de mensen die je leert kennen en helemaal wegdromen bij de relaxte muziek die zachtjes in je oren trilt. Oooh I love this life!! Ik zou er met gemak nog maanden aan vast willen en kunnen plakken... Maar goed, ik denk dat het voor mij toch wel tijd zou zijn om ook weer terug te keren naar mijn Nederlandse leventje, want anders raakt ik te veel gewent aan dit heerlijke en onbezorgde leventje. En zou het ook steeds moeilijker worden om terug naar huis te gaan. Echter heb ik wel weer veel nieuwe lesjes, gedachtegangen, ideeën en inzichten mee gekregen in deze trip, wat mij zeer waarschijnlijk weer wat anders laat leven en denken in de toekomst.... Door een alternatieve levensstijl, waarin je weinig materiële behoeftes hebt, je bewust van onze natuur geniet en je beseft hoe weinig je eigenlijk nodig hebt om jezelf rijk te kunnen voelen... Geven je toch weer hele andere normen en waarden aan het leven! Ik ben benieuwd hoe ik deze weer in mijn nieuwe leventje kan integreren. Stiekem was ik ook wel weer bang voor het grote mentaliteit verschil wat zou komen, want eigenlijk word je bij terugkomst weer gedwongen om in ons "systeem" mee te leven. Je krijgt meteen weer vanuit alle hoeken verplichtingen en dien je weer verantwoordelijkheden af te leggen... "zucht"! Maar goed, misschien kan ik in de toekomst tussen beide leventjes leven ;)! Terwijl ik dit allen lekker op mijn gemakje in deze mooie bar en rustgevende baai aan het schrijven was, zat ons Robin gezellig te kletsen met een Franstalig Belgisch stelletje, wat toevallig ook onze buren op ons resort waren. Wanneer ik mijn gedachtes weer op papier had gezet, ben ik hun gaan vergezellen en hebben we de rest van de middag met dit leuke stelletje zitten buurten en ervaringen uitgewisseld. Vanaf deze baai had je ook weer het perfecte uitzicht voor de zonsondergang.... Ja, deze mocht ik op mijn laatste dag natuurlijk niet missen! Om mijn laatste zonsondergang op zee te bekijken, zijn we via het water de rotsen op geklommen. Om vanuit daar nog even te genieten van het proces wat zich elke dag afspeelt, maar wat op een vrije horizon het beste te bestuderen is... Langzaam verdween de zon, die inmiddels weer een grote fel oranje bol was geworden, via het westen achter de horizon de zee weer in. Wat ga ik ook deze interessante en mooie momenten missen, die ik het liefst dagelijks bewust mee maakte. Want hoewel we elke dag een zons opkomst en ondergang hebben, is hij op zo'n manier alleen maar zichtbaar met een totaal vrije horizon, zonder gebouwen, bossen of andere obstakels. Na deze fijne middag hebben onze Robin en ik onszelf getrakteerd op een Thaise vis bbq. voor het eerst in ons leven aten we zwaardvis, waar we de tafel bijna bij op aten zo lekker... Na ons diner aan het strand zijn we naar een kroegje gegaan, om een reis maatje die onze Robin in Vietnam had leren kennen, op te gaan zoeken. De rest van mijn laatste avond hebben we samen doorgebracht in de relaxte reggae babaloo bar, waar je met uitzicht op zee lekker onderuit kon hangen op kussens. Hier werden we vermaakt met een leuk muziekje en de kunst die over het hele resort te zien was. Een heerlijke avond waar ik nog optimaal van genoten heb... Wanneer we diep in de nacht onze slaap weer probeerde te pakken, besefte ik dat ik de komende drie dagen geen bed tot mijn beschikking zou hebben, tot ik weer in Nederlands zou zijn... Phoeee er stond me nog een hele reis te wachten. Op maandag ochtend heeft onze Robin mij op onze brommer, met al mijn "hebben en houden" weer terug naar de haven gebracht... Dit werd het begin van het einde van mijn reis. Het lukte me nog net om het droog te houden, maar stiekem had ik het er best wel moeilijk mee en voelde ik bijna pijn in mijn hartje omdat mijn reis nu echt voorbij was... Wat gaan vijf maanden toch snel! Eenmaal bij de haven heb ik de boot gepakt richting het vaste land, waar ik na 1,5 uur varen weer aankwam. Daar mocht ik weer ruim een uur gaan zitten wachten, tot mijn bus vertrok die 8 uur later in de hoofdstad Bangkok aan zou komen. Omdat ik door alle gezelligheid van de afgelopen weken een flink slaaptekort op had gebouwd, kreeg ik het voor elkaar om de gehele busreis te slapen. En dit terwijl de Russische jongen die naast mij zat, heel de tijd knikkebollend op mijn schouders viel. Om 9 uur s'avonds kwam ik weer in het drukke stinkende maar na 6 keer inmiddels vertrouwde Bangkok aan. Daar ben ik met wat backpackers die ik tijdens deze busreis had leren kennen, nog een dinertje wezen nuttigen. De rest van de avond en nacht heb ik een beetje in de stad rondgehangen, om mijn tijd uit te zitten tot mij vlucht vroeg in de ochtend. Ik ben toen mijn laatste Thaise centjes op gaan maken aan de leuke kleren die ze hier op straat verkopen en heb ik biertjes gedronken met een Engelsman die ik deze avond nog leerde kennen. Om 4 uur s'nacht ben ik richting het vliegveld vertrokken, waar ik i.v.m een vertraagde vlucht nog tot 10 uur s'ochtend moest wachten, tot ik mijn 6 urige vliegreis naar Abu Dhabi kon pakken. Na een fijne vlucht waarbij ik maar liefst drie stoelen tot mijn beschikking had, kwam langzaam de sahara van de emiraten tevoorschijn. Daar keek ik via het vliegtuig raampje mijn ogen uit naar dit land, wat bijna alleen maar bestond uit zand zand en nog eens zand. Maar waar de door de wind gevormde duinen, mooi zichtbaar waren. In Abu Dhabi moest ik 20 uur wachten tot mijn volgende vlucht vertrok... Een gezellig dagje vliegveld ;)! Ik besloot weer een nieuwe stempel in mijn paspoort te laten zetten, zodat ik wat frisse lucht van dit Arabische land op kon snuiven. Op een grasveldje buiten het vliegveld heb ik heel de middag in het zonnetje liggen chillen, lezen en schrijven. S'avonds ben ik de rest van het vliegveld gaan verkennen, at ik van de gratis vouchers die ik van een lieve arabier kreeg. En observeerde ik hoe het er hier aan toe ging met de sheikh's en de gesluierde vrouwen, in deze totaal andere cultuur. Gelukkig vond ik in de avond een plekje waar ik mijn spulletjes uit kon stallen en ik wat uren wachten weg kon slapen... Toen ik s'ochtend wakker werd vroeg ik me met grote vraagtekens af, hoe ik in hemelsnaam zo lang had kunnen slapen met alle luidruchtige en vreemde mensen om me heen? Maar goed, na een ontbijtje ben ik opzoek gegaan naar mijn gate en kon ik het vliegtuig weer in die zo'n 8 uur later in Amsterdam zou landen... Wanneer ik in Nederland aan kwam werd ik verwelkomt door een lief vriendinnetje en een zonnetje, wat mijn thuiskomst erg dragelijk maakte!!
En dan weer thuis.... Na 5 maanden lang een groot, leerzaam en spannend avontuur te hebben beleefd. Wat heb ik toch een bijzondere tijd gehad en wat ben ik onwijs dankbaar voor het feit dat ik deze mooie reis heb kunnen en mogen maken... Hier ben ik zeker weer een levensles wijzer van geworden ;)!! Ik heb door 5 mooie en interessante Aziatische landen mogen reizen en hier heb ik elke minuut van genoten. Hoewel ik super goed voor mezelf heb gezorgd en mezelf zo veel mogelijk verwende, vond ik het ook heerlijk om op een zwaar primitieve en alternatieve manier te leven. Luxe waren voor mij niet nodig en ik vond het vooral interessant en fijn om op een "back to basic" manier te leven. Weg van alle materialisme, luxe, media, tijd, stress, verplichtingen, verantwoordelijkheden en moderne communicatie middelen. Douche op vieze plaatsen met koud water, buiten of in de zee. Constant midden in de natuur leven, vijf maanden geen make-up dragen, zelf mijn haren knippen, een backpack als kast gebruiken en nog veel meer ongebruikelijke dingen doen, die bij ons als niet normaal worden beschouwd. Het enige waar ik me druk over hoefde te maken was waar, hoe en wanneer ik weer verder naar een andere plaats zou gaan reizen en wat ik die dag allemaal voor lekkers zou kunnen eten. Ik kende nergens angst voor, alleen dat er iets met mijn familie of vrienden in Nederland zou kunnen gebeuren... Maar het enige wat ik daar mee kon doen, was het vertrouwen hebben dat alles goed zou zijn. Daarnaast heb ik in meer dan 30 verschillende huisjes/hutjes/kamers en hotelletjes geslapen geleefd en gewoond. Heb ik super veel mooie, bijzondere, indrukwekkende en verschillende natuur, natuurverschijnsels en culturen gezien. Ook heb ik veel lieve, leerzame en bijzondere mensen leren kennen vanuit heel de wereld, waarmee ik interessante gesprekken had en leuke momenten mee deelde... Daarnaast heb ik ook veel tijd in mijn 1tje doorgebracht, zodat ik tot mooie en interessante inzichten kon komen... Van deze momenten genoot ik enorm en gaven mij heel veel energie. Ook heb ik veel van de lokale bevolking mee gekregen en gezien. Veel van deze mensen leefde met heel weinig materialisme, maar hadden allemaal een liefdevolle, vredige en dankbare glans in hun ogen. Wauw wat een gave indrukken en ervaringen heb ik weer opgedaan!! Een tijd die me hoop ik mijn leven lang bij zal blijven...
Inmiddels ben ik weer "back in the reality" ;)!! Hoewel ik het er erg moeilijk en zwaar mee had toen ik na mijn vorige reis weer terug in Nederland kwam en ik voor nu dan ook op de grootste doemscenario's was voorbereid, is deze terugkomst in Nederland me tot nu toe voor 100% meegevallen. Natuurlijk mis ik het heerlijke travel leven, maar ik geniet hier nu ook heel bewust van de dingen die ik doe en van de mensen waarvan ik hou! Omdat ik mezelf weer helemaal zen, vredig en gelukkig voel, sta ik weer helemaal in mijn kracht en probeer ik mijn positieve vibe en liefdevolle gedachtegang met iedereen om mij heen te delen. Ik kan weer een nieuwe start maken, waarin er weer allemaal nieuwe uitdagingen op mij liggen te wachten... Zo mag ik weer op zoek naar een leuk huisje en ben ik rustig aan aan het bedenken hoe ik mijn volgende reis weer bij elkaar kan sparen ;)!! Maar eerst hier weer iets moois opbouwen.... Ik heb heel veel nieuwe ideeën voor mijn toekomst gekregen en besefte ik mezelf bij thuiskomst, dat waar ik voor mij reis naar op zoek was, dat ik dit tijdens mijn reis helemaal heb gevonden :D!! Langzaam aan zal ik mezelf weer terug in de Nederlandse maatschappij gaan plaatsen, alleen nu weer met een hele nieuwe, frisse en andere gedachtegang. Soms krijg ik het een beetje benauwd als ik zie waar veel mensen in Nederland tegen aan schoppen en over klagen, maar goed we zijn allemaal verantwoordelijk voor ons eigen geluk en het is maar net hoe we met het leven om gaan. Ik ga in ieder geval weer positief en optimistisch denken en al het vertrouwen erin hebben dat er weer veel mooie dingen op mijn pad zullen komen!!!
Natuurlijk wil ik ook nog even iedereen van harte bedanken voor het lezen van mijn weblog, voor de interesses in mijn reisverhalen en de lieve en leuke reacties n.a.v. mijn verhalen en foto's. Dit vond ik erg bijzonder en motiveerde mij nog meer om te schrijven :)!!! Mijn doel van deze weblog was om jullie een beetje met mij mee te laten reizen en ik hoop dat ik jullie via deze weblog iets moois en of leerzaams mee heb kunnen geven! Elke keer voel ik een enorme waardering als ik lees, hoor of weet dat mijn weblog met regelmaat gelezen is en daar ben ik jullie erg dankbaar voor!! Als laatste wil ik ook nog even mijn lieve ouders, mooie zus en gekke broertje bedanken voor de onvergetelijke tijd in Thailand... Het was echt super gaaf en bijzonder om met jullie te backpacken en het laatste deel van mijn reis met jullie te delen!!
Ik voel de drang om nog uren door te schrijven, maar voorlopig zal ik het hier maar weer bij laten...
Lots of love, happiness en peace for you all!!
Kiss xxxxxxxx Laura
Donderdag 20 februari had ik mijn vlucht van Indonesië terug naar Thailand... Ik zou deze dag mijn broertje na 11 maanden weer gaan zien :)! Hij heeft het afgelopen jaar in Australië en Nieuw-Zeeland gewerkt, gewoond en geleefd en was dus ook ver van huis aan het backpacken. Op deze zonnige dag ben ik helemaal opgewonden van de spanningen, mijn fijne huisje in het mooie Bali gaan verlaten om 10 uur later in Bangkok aan te komen. Vroeg in de ochtend ben ik met de taxi vanuit Ubud naar de drukke stad Denpasar in het zuiden van Bali gereden. Vanuit Denpasar zou ik naar het vertrouwde Thailand vliegen. Na lange uren te hebben gewacht, kwam ik na een vlucht van 4 uur in Bangkok aan... Terug naar het begin punt waar mijn avontuurlijke trip 4,5 maand geleden begon. Met een stelletje uit Kroatië heb ik de taxi naar de stad gedeeld, om zo snel mogelijk met onze Robin te meeten.... Wij hadden beide geen actieve telefoon, dus hadden we bij de Burgerking naast de Khoasan road afgesproken. Met mijn hartje in mijn keel werd ik daar afgezet, maar bij aankomst was mijn broertje nog nergens te vinden. Vol spanning zat ik te wachten, want waar was hij nou?? Na een kwartiertje kwam hij eindelijk aanlopen, want hij kwam er achter dat er twee Burgerkings in de stad waren en omdat ik 2 uur te laat was, was hij al 3 keer op en neer gelopen door de drukke stad opzoek naar het restaurant wat ik bedoelde..... Wat was het gaaf om elkaar na bijna een jaar in het verre Azië weer te zien en wat zag hij er goed en zwaar relaxt uit :)!! Na een ongelooflijke dikke knuffel konden we eindelijk weer bij kletsen... Vijf minuutjes later leek het er op alsof we elkaar die week ervoor nog hadden gezien, want het voelde meteen weer super vertrouwd. Met stralende ogen en een grote glimlach op onze gezichtjes, zijn we naar het hotelletje gelopen wat onze Robin voor ons had uitgekozen. Een super klein, vies kamertje met een bed waar we maar net met zijn tweeën in paste en een badkamer die we met de hele etage moesten delen. Maar goed wij konden hier allebei wel weer onze draai vinden en maakte het ons eigenlijk niets meer uit in wat voor vieze omstandigheden we moeten verblijven. Wat was het grappig, vreemd maar gaaf om mijn kleine broertje hetzelfde leventje te zien lijden als waarin ik de afgelopen maanden in heb geleefd. Hij was ook een ras echte backpacker die door de maanden heen was gegroeid tot een veel wijzer, verantwoordelijker en volwassener persoontje. Wat was hij ongelooflijk lief en sociaal naar iedereen en wat had hij een super fijne vrolijke vibe om zich heen. Ik heb hem uren lang vol liefde en trots zitten bewonderen. Wanneer we midden in de drukke stad van Bangkok liepen, werd hij zelfs vanuit verschillende hoeken herkent en leek het er bijna op alsof hij hier al maanden woonde. Erg grappig!! Urenlang praatte we aan 1 stuk door over onze bijzondere reisverhalen. Zo veel herkenning voelde ik bij hem... Al zijn verhalen over Australië en Nieuw-Zeeland kon ik helemaal visualiseren en voelde ik ondertussen bij mezelf zo veel warme en speciale herinneringen opkomen. Na mijn vorige reis voelde ik mezelf soms eenzaam en niet begrepen met mijn reisverhalen, maar nu kon ik ze gewoon met mijn broertje delen... Zo fijn :)! En nu mochten we deze levensstijl de aankomende weken ook nog met elkaar delen... Ook vond ik het super interessant en leerzaam om te zien hoeveel wij eigenlijk op elkaar lijken. Weer kreeg ik een spiegel voor gezet... Zowel zijn positieve als negatieve eigenschappen zag ik precies terug in mezelf. Heel bewust en met veel plezier heb ik genoten van onze hereniging en wat was het gek om hier na maanden alleen reizen samen met hem te zijn. Twee dagen hebben we samen in Bangkok rond gehangen, daar aten we ons vol met de Thaise gerechtjes die hier voor een prikkie aan de straat tentjes te krijgen waren. Deze dagen hadden we vooral lachend en chillend doorgebracht, voordat ons nieuwe avontuur zou beginnen.
Zaterdag 22 februari zouden we ons pap van het vliegveld in Bangkok op gaan halen. Hij zou namelijk ruim twee weken met ons mee komen reizen. Wat onze Robin nog niet wist en wij allemaal maanden lang geheim hadden gehouden, was dat ons mam ook als een verrassing mee zou komen.... Ik had deze dagen dan ook moeten lullen en liegen als brugman, om deze en nog een andere verrassing die wij voor hem in petto hadden, niet te verklappen. Gelukkig had hij helemaal niets door en stonden we vol spanning bij de aankomsthal op het vliegveld te wachten... Wat duurde de minuten lang voordat hij de deur door kwam. Maar daar was ons pap dan eindelijk... Met een trots gezicht kwam hij ons tegemoet gelopen! Nadat wij hem hadden verwelkomt en een hele dikke knuffel hadden gegeven, kondigde hij aan (na maanden lang ingestudeerd te hebben;)) dat hij nog wat voor ons mee had gebracht... En achter wat schermen kwam ons mam langzaam tevoorschijn. Nog steeds had onze Robin niets door en stapte hij er niets van, tot ik van een afstandje naar een klein vrouwtje wees die niet mee zou komen omdat ze vliegangst had. Helemaal verbaasd stond hij te kijken, hij wist niet goed hoe hij moest reageren en pas na een dikke knuffel begon hij een beetje te beseffen wat er allemaal gebeurde. Hij was in ieder geval totaal verrast. Zodra ik de kans kreeg rende ik ook op mijn moedertje af en mocht ik ook genieten van een knuffel vol moederliefde.... Wat was het leuk om elkaar weer te zien :)!! Een super bijzonder moment om nooit meer te vergeten. Zo enorm vreemd om elkaar na maanden weer in de ogen te kunnen kijken en elkaar aan te kunnen raken.... Maar ook bij mijn ouders hadden we na vijf minuten tijd al het gevoel alsof we nooit uit elkaar waren geweest. Vol verwondering en verbazing hebben we de eerste 2,5 dag in Bangkok doorgebracht. We vonden een leuk hotel midden in de stad, wat voor Thaise begrippen vrij luxe was en waar mijn ouders op hun gemakje konden acclimatiseren... Want wat krijg je een cultuurshock als je voor de eerste keer in Thailand aan komt. Ons pap en mam keken dan ook hun ogen uit naar dit Aziatisch werelddeel. Alles is hier anders... Mensen leven op straat, overal en elk uur van de dag is er iets te doen en te zien, het verkeer gaat kriskras door elkaar, er hangt een stinkende geur in de stad, elke meter proberen ze iets aan je te verkopen en het raarste eten is hier op de straat te krijgen. Onze Robin en ik hebben zelfs gebakken krekels gegeten ;)! Maar wat was het enorm leuk om hun deze drukke en gekke stad te laten zien... Ik moet zeggen dat ik het soms ook wel echt vreemd en wennen vond, als je 5 maanden alleen hebt gereisd, om in eens met 3 man meer rekening te houden. En onze Robin en ik wilde natuurlijk onze uiterste best doen om er een fijne, leuke en onvergetelijke reis voor onze oudertjes van te maken. Maar we vermaakte ons uitermate goed met veel etentjes, leuke ritjes door de stad in een tuktuk en vele koude Thaise biertjes. Ook zijn we met een taxiboot die door de stad vaarde, naar een skybar (uit de film hangover 2) gegaan, waar we vanuit het hoge dakterras de hele stad konden bezichtigen. Verder hebben we vooral veel bij gekletst en erg van elkaar genoten.... Zoals ik al kenbaar aan onze Robin had gemaakt, hadden we dus nog een andere verrassing voor hem. Om deze verrassing perfect te laten lopen, moest ik onze reisplannen dus ook op een bepaalde manier laten verlopen. Dit zodat we op de juiste dag op de juiste plek waren. Helaas zorgde dit af en toe voor wat discussies tussen mij en onze Robin, omdat we allebei leuke plannetjes in ons hoofd hadden, om met onze ouders te gaan doen. Maar op een geven moment werd ik zo gek van het liegen, omdat onze Robin natuurlijk totaal nog niet door had waarom we perse mijn planning aan moest houden, stelde mijn ouders voor om het geheim dan toch maar te verklappen. Ons Mandy onze oudste zus, zou over een paar dagen namelijk ook naar Thailand komen om deze bijzondere ervaring met ons te delen.... Hier had hij stiekem al op gehoopt en was dan ook super blij en enthousiast met dit bericht. Eindelijk hoefde we dus niet meer te liegen en hadden we wat rust omdat we onze plannen nu verder samen uit konden werken. Tegen ons Mandy besloten we niet te vertellen dat onze Robin het nu al wist, want dan konden we haar daar weer mee verrassen ;)!
Na drie dagen Bangkok, zijn we met de nachttrein naar het zuiden van Thailand gerezen. In deze nachttrein waren er bedjes voor ons gereserveerd, waar we de nacht in door konden brengen. Weer een hele nieuwe ervaringen voor ons pap en mam.... Maar ooooh wat genoten onze Robin en ik ervan om te zien hoe makkelijk onze oudertjes met ons mee backpackte. Ze stonden overal voor open en ze lieten zich geheel begeleiden door onze plannetjes. Wat was het leuk om hun verbaasde gezichtjes te zien bij alle nieuwe indrukken die ze op deden, maar waar onze Robin en ik onze hand niet meer voor omdraaide. Wat een heerlijke mensjes en wat fijn om met hun deze speciale ervaringen te delen... Pas als je je geliefdes weer om je heen hebt, besef je eigenlijk pas hoe erg je ze gemist hebt. Erg raar maar als je zelf aan het reizen bent, heb je het zelf vaak te druk met nieuwe indrukken en nieuwe mensen om je heen, dat je eigenlijk niet zo veel tijd hebt om je thuisfront te missen. Maar goed, zo trots hun op ons waren, zo trots waren wij ook op hen!! Na 12 uur in de trein te hebben gezeten en gelegen, kwamen we in Surathanie aan. Daar hebben we een ontbijtje genuttigd en werden we later met een busje naar het national park Koh Sok gebracht. Eenmaal in Koh Sok aangekomen, zijn we met een klein bootje 1,5 uur gaan varen naar onze drijvende huisjes. National park Koh Sok is een gebied met één van de oudste regenwouden van de wereld. In dit national park heb je een ongelooflijk groot meer met blauwgroen water. In het meer lagen super mooie bergen, waar oerwouden op groeide. Deze bergen en bossen zaten vol met aapjes, die we vanuit onze huisjes rond zagen slingeren. Onze huisjes lagen in een rijtje op het water te drijven en deze plek werd maar door een aantal mensen bewoond en bezocht. Het was hier erg rustig en buiten onze stemmetjes, waren er alleen maar dieren en natuur geluiden te horen.... Wat een rust hier en ooooh wat was het hier mooi!! Vanuit ons huisje hadden we zowel van de voor als van de achterkant een erg mooi uitzicht over het mooi gekleurde water, de bergen die zich groen kleurde door de tropische bomen en planten en een helder blauwe lucht waarin het zonnetje fel scheen. Alles bestond hier uit natuur en onze drijvende hutjes waren super primitief... In het hutje lag alleen een matras omringd door een klamboe en vanuit het balkonnetje kon je zo het water in springen. Ons pap en mam werden hiermee dus ook meteen flink op de proef gesteld ;)! Ons pap vond het helemaal geweldig en bevestigde ons dat hij nog nooit in zo'n speciaal hotelletje had geslapen en ons mam slikte haar smetvrees heel dapper weg. Buiten de 12 huisjes en restaurantje die hier in het water lagen, was er verder niets maar dan ook niets te zien of te merken van het menselijk bestaan... Helemaal afgezonderd van de buitenwereld en voor niemand bereikbaar. S'middags konden we hier lekker tot rust komen en hadden we vooral veel waterpret. Zo kon je lekker in een luchtband op het rustige water drijven en vermaakte ons pap onze Robin en ik zich, door als aapjes via een hoog touw vanaf een berg in het water te springen. Super leuk en de grootste lol hadden die mannen! Na wat in het water gespeeld te hebben, werden we weer meegenomen in een bootje, waar we een fijne en mooie rit in dit rustgevende gebied maakte. Ook zijn we een jungletocht gaan maken en hebben we een drijvend vissers dorpje bezocht. S'avonds kregen we een Thais diner voorgeschoteld en werden er elk uur meerdere sterren zichtbaar op deze heldere plek. Na het eten zijn we nog een nachtwandeling gaan maken en hebben we na afloop nog een lekker koud biertje gedronken. Wanneer iedereen naar bed was en de lichten uit gingen, hebben onze Robin en ik nog uren lang op een plateautje wat voor ons huisje in het water lag, naar de sterren liggen staren. Omdat de lucht super helder was en er geen verlichting in de verre omgeving te zien was, waren er miljoenen sterren zichtbaar... De "milky way" was in het heelal te zien en verschillende vallende sterren hebben we mogen spotten. Dit was een mooi en bijzonder moment waar we gave herinneringen op haalde en lekker diepgaande gesprekken hebben gevoerd. Onze ogen weken geen seconde af van de glinsterende lucht en door het stille water, werden zelfs alle sterren weerspiegeld in het meer. Dit was de helderste sterrenhemel die ik in heel Azië had gezien. Echt super gaaf "zucht" :)! Eenmaal in ons bedje werden we in slaap gewiegd door het klotsende water onder ons. Ons mam moest nog even wennen aan dit primitieve leventje en had heel de nacht wakker gelegen door de natuur geluiden en ons pap die vond het allemaal wel mooi. Maar allebei genoten met volle teugen van deze mooie en rustgevende natuur. S 'ochtend werden we gewekt door aapjes die ons het bedje uit schreeuwde en mochten we direct aan boord van een speciale boot. Deze kleine boot bestond namelijk uit een lange tafel met twee bankjes eraan, waarop we varend konden ontbijten en de natuur met oprijzende zon konden bezichtigen. Na ons ontbijtje gingen we deze bijzondere plek weer verlaten en werden we met een andere boot naar het vaste land gevaren. Vanuit daar zijn we met een minibusje naar een ander gedeelte van dit national park gebracht. Daar kregen we een enorm grote boomhut, met twee grote luxe kamers toegewezen. Wow dit was totaal anders dan ons vorige huisje en werden we verwent met luxe wat in ons drijvende huisje ver te zoeken was. Vanuit ons terrasje hoog in de boom, konden we letterlijk aapjes kijken en werden wij net zo goed aangestaard door deze grappige beestjes. Onze boomhut was verstopt in het regenwoud waar de aapjes van tak naar tak rondom ons huisje sprongen. Wat leuk om apen als huisdieren te hebben ;)!! Na een uitgebreide lunch zijn we kano gaan varen en werden we zelfs verwent omdat we niets hoefde te doen, maar werden gevaren. Hier voelde we ons stiekem wel een beetje bezwaard over, want niet helemaal eerlijk dat iemand zich helemaal uitslooft voor ons, zodat wij lekker lui van de natuur konden genieten. Buiten de uitzichten van topische bergen en grote bomen hebben we ook een super grote slang gezien die opgekruld in een boom lag en een varaan die door de bosjes liep. Later werden we naar een mooi uitkijkpunt gereden en zijn we naar een plekje gegaan waar ook wilde apen zaten, maar die heel lief en vriendelijk nootjes uit onze handen pakte. Na ons diner hebben we lekker wat biertjes gedronken in onze boomhut en hebben we vredig verschillende soorten muziek zitten luisteren om nog meer van dit bijzondere moment in de jungle te genieten. Wat was het toch ontzettend gaaf om dit avontuurlijk leventje met je familie te delen... Soms kreeg ik het wel echt benauwd bij het idee dat het einde van mijn reis steeds dichterbij kwam, maar elke seconde genoot ik er nog van. Vooral hoe ons pap en mam met al deze nieuwe indrukken om gingen. Ze paste zich goed aan tot de Thaise cultuur en reizen van plaats naar plaats, daar werden ze ook steeds makkelijker in. Maar zo betrapte ik mezelf en onze Robin er op dat we stiekem ook wel erg bezorg om onze oudertjes zijn... Met bijna elke stap die ze zette riep 1 van ons dat ze uit moesten kijken en namen we het liefste elke zorg uit hun handen, zodat ze optimaal van deze backpack trip konden genieten. Ook vond ik het knap dat ze zonder zorgen op ons vertrouwde, wat we aankomende weken nog allemaal gingen doen en meemaken deze reis. Want aangezien mijn broertje en ik nog steeds met het uur leefde, gingen we buiten deze tour nog overal op de bonnefooi naar toe. Niks boekte we van te voren en keken we met de dag waar we zin in hadden. Ook genoot ik enorm van de gesprekken die ik elke nacht nog met onze Robin had, want wanneer die oudjes op bed lagen, kletste lachte en evalueerde wij nog een aantal uurtjes na over onze indrukwekkende en leerzame ervaringen die we beide hadden beleefd. Alle reizen hebben we apart van elkaar gedaan, maar omdat we veel dezelfde plaatsen en landen hadden gezien, was het heerlijk om onze verhalen samen te delen. Twee handen op één buik waren we en nu dachten we allebei vort op een vreemde maar erg relaxte manier na ;)! Ook lachten we veel over de rare dingen die we hebben gezien en meegemaakt en om onze lieve gezellige oudertjes die vaak grappig uit de hoek kunnen komen....
De volgende dag zijn we na ons ontbijt met de bus terug naar de haven van Surathanie gegaan, waar we de ferry konden pakken naar het eiland Koh Samui wat in het zuidoosten van Thailand ligt. In Koh Samui zou ons Mandy onze oudste zus vanavond aankomen... Yahoo!! Na wat rond te hebben gehangen in Koh Samui, zijn we s'avonds richting het kleine luchthaven van dit eiland gereden. Mijn hartje begon weer steeds sneller te kloppen en wat voelde het weer spannend om mijn lieve zus te gaan zien!! Het wachten op het vliegveld leek uren te duren, want hoe klein het hier ook was, ons Mandy was nog steeds nergens te zien. Tot we in eens een berichtje kregen dat haar koffer niet met haar vlucht mee was gekomen.... Mmm dat was balen. Maar nadat ze het een en ander had geregeld, kwam ze helemaal vol met adrenaline naar buiten gelopen. Wat waren we ontzettend blij dat ons Mandy er nu ook was en wat was het fijn om haar ook weer real life te kunnen knuffelen... Ook ons Mandy hadden wij natuurlijk al die maanden niet gezien, dus met zijn allen waren we helemaal gelukkig dat we weer met zijn vijven herenigd waren. Om wat tot rust te komen zijn we terug naar ons hotelletje gegaan, waar we op ons balkonnetje een stevige borrel hebben gedronken. Wat keken we allemaal trots en stralend uit onze ogen dat we na een jaar weer samen waren en dat nog wel in het verre Thailand! Heerlijk en vertrouwd om weer met elkaar te kletsen, al wisten we van gekkigheid niet waar we moesten beginnen over onze verhalen. Want hoe kun je maanden lang elke dag wat moois te hebben gezien of bijzonders mee te hebben gemaakt, ooit uitleggen aan iemand?? Ik vergelijk het altijd met een foto maken... Als je een mooi uitzicht om je heen hebt, kun je altijd maar een klein deel van het beeld op een foto krijgen, terwijl je zo veel meer hebt gezien. En dan het gevoel wat je daar bij kreeg, is al helemaal met geen woorden te beschrijven. De dag na ons Mandy haar komst hebben we een beetje op het eilandje rondgehangen in de hoop haar koffer aan het eind van de middag mee naar Koh Phangan te nemen... Maar helaas was de koffer nog steeds vermist tussen Amsterdam, Dubai, Bangkok en Koh Samui. We besloten toch maar verder te reizen en moest ons Mandy het met mijn afgeraagde backpack kleertjes doen. Vrijdag aan het eind van de middag zijn we dus naar het buureiland Koh Phangan gevaren. Op dit eiland waren ons Mandy en ik drie jaar geleden na mijn Australië reis ook al geweest en onze Robin had dit eiland in eerdere reizen ook al bezocht. Omdat het ons hier alle drie goed was bevallen, vonden we het wel leuk om onze ouders hier mee naar toe te nemen. We zijn toen ook naar het oogverblindend mooie resort terug gegaan, waar ons Mandy en ik al eerder hadden gewoond. Toen ons pap en mam hier aankwamen waren ze meteen helemaal verkocht aan deze gave plaats en hoorde ik ons mam met een zucht zeggen "wauw wat is het hier prachtig". Op dit resort zaten we in luxe houten huisjes die op het strand stonden gebouwd. Het huisje van mijn ouders stond vijf meter van het water vandaan en had vanuit alle hoeken een verbluffend uitzicht op de wit licht blauwe zee waar grote zandbanken het water verkleurde en haar mooie strand wat als kussentjes onder onze blote voetjes aan voelde... Door de opvallende eb en vloed tijden, werd het strand in de middagen breder en was het zeewater de eerste 100 meter niet dieper dan 40 cm. Via het strand kon je tussen de palmbomen, kleurrijke bloemen en planten naar ons huisje lopen. Het huis van ons Mandy, Robin en mij lag aan een mooi vijvertje wat versierd werd met tropische bomen en honderden bloemen die mooi in bloei stonden. Met een helder blauwe hemel en een zonnetje erbij, werd deze plek voor ons weer als magisch beschouwd... Hier konden we nog lekker een weekje tot rust komen. In de schaduw van de palmbomen kon je lekker liggen aan het strand en op onze balkonnetjes konden we relaxen in onze hangmatjes. Aangezien er bijna niemand gebruik maakte van ons strand, hebben we vele momenten de zee voor ons alleen gehad... Heerlijk voelde dat!! Andere middagen en avonden brachten we in andere dorpjes op dit eiland door en lieten we ons verwennen met lekker eten en koude bier en wijntjes. Ook lieten we ons gezamenlijk masseren voor een prijs, waar je in Nederland voor 1 persoon nog niet eens een massage voor hebt. Weer een andere avond zijn ons Mandy, Robin en ik naar een techno feestje gegaan wat aan de andere kant van het eiland gehouden werd. Met een klein bootje waarop je geen hand voor ogen zag doordat het pikke donkere was en je jezelf stevig vast moest houden door de hoge golven, zijn we naar het andere strand gevaren. Daar kwamen we op een super gezellig feestje terecht waar een hele fijne en gezellig vibe hing. En waar we met blote voeten, in de jungle op een berg, uren lang op heerlijke diepe techno sounds konden dansen. Heerlijk weer gezellig met zijn drietjes stappen en elkaar weer recht in de ogen kunnen kijken. Veel te snel kwam de zon weer op en zijn we vroeg in de ochtend via een jungle weg terug naar ons huisje op Rainbow beach gereden. Na drie dagen werd ons Mandy haar koffer terecht en werd deze met de boot mee naar Koh Phangan gestuurd... Nu kon ook ons Mandy zonder zorgen en met haar eigen spulletjes van haar vakantie genieten. Weer andere avonden hebben we ons uitermate goed vermaakt in de Amsterdam bar. In deze relaxte bar waren onze Robin en ik jaren terug al verschillende keren geweest en wilde we deze plek graag aan onze ouders en zus showen. De bar ligt hoog op een berg en het terras heeft een geweldig open uitzicht over de zee en het tropische eiland. Vooral de zonsondergang kun je hier op een perfecte manier zien. Wanneer je hier weggezakt ligt in de lig en zit kussens, kun je zien hoe de laatste zon van de dag in de zee weg zakte en hoe mooi de lucht zich van dag naar nacht verkleurde. De kleuren oranje, rood, geel, blauw, groen en bruin zijn dan allemaal in de lucht te vinden. Elke keer vind ik het weer super speciaal en bijzonder om dit moment van de dag midden in de natuur te bekijken. Zo mooi en elke dag weer anders!! Later kwamen de sterren tevoorschijn, werden er fakkels aangestoken en waren er op de zee honderden kleine groenen lichtjes te zien van vissersbootjes. Uitzichten en avonden die we niet snel zullen vergeten. Naast het lekkere eten wat ze hier serveerde, kon je zoals de naam (coffeeshop) Amsterdam bar al zegt, ook jointjes kopen en roken. Omdat onze Robin en ik hier niet zo vies van zijn, maakte we van de gelegenheid gebruik om ook eens in het bijzijn van mijn ouders een jointje te roken. Stiekem ben ik dan wel een beetje trots op mijn ouders, dat ook al zijn ze hier geen voorstanders van, er wel voor open staan om een avondje in zo'n sferen door te brengen. Hoewel ze zelf niet hoefde te roken leek het er bijna op alsof ze halverwege de avond ook stoned waren door de heerlijke vibe die hier hing en hebben we met zijn allen relaxte, grappige, chillen, culinaire, mooie en gezellige avondjes gehad. En hoewel onze ouders het niet altijd eens zijn met alles wat wij doen, bepaalde keuzes die wij maken en hoe wij op een manier leven wat voor Nederlandse begrippen vaak niet volgens "het boekje" gaat. Zijn ze wel heel open minded voor wat onze motivaties zijn om op een bepaalde manier te doen, te denken en te leven. Elke dag gaf onze Robin op zijn scootertje een privé tour weg, zodat we nog meer van het eiland konden zien. Hij reed ons omstebeurt rond op het mooie Koh Pangan, zodat we alle highlights van het eiland konden bezichtigen. De wegen lopen hier als een achtbaan langs de kust en wanneer je met volle gas de steile berg op reed (ondertussen hield je je hart vast met de vraag of het brommertje de top wel zou halen) kon je telkens weer genieten van een verbluffend uitzicht over de zee, de groene tropische omgeving en de enorm grote cultuurverschillen. Net allebei de keren dat ik aan de beurt was kregen we een kapotte band en moesten we ver van ons hutje vandaan, opzoek naar een brommer monteur... Gelukkig schieten wij niet snel in de stress en wisten we het telkens weer snel op te lossen. Om ons pap en mam de Thaise cultuur nog meer op te laten snuiven, zijn we ook een keertje uiteten geweest op de night market. Zo'n markt staat vol met kraampjes waar ze van alle soorten gerechtjes staan te koken en je voor heel weinig geld jezelf helemaal vol kan eten. Bij aankomst riepen mijn ouders en ons Mandy dat ze absoluut niet van de straat tentjes wilde eten i.v.m. de slechte hygiëne. Maar ook hierin kregen we ze weer zo ver en stonden ze er voor open om nieuwe dingetjes en gerechtjes te proberen. Soms sta je er van te kijken hoe ze in Azië eten op straat staan te bereiden en hoe ze het op een onhygiënische manier presenteren. Maar al het eten is lekker van smaak en ik/wij zijn er geen 1 keer ziek geworden... Uiteindelijk is het even een knop omzetten en op dezelfde manier te leren leven zoals de lokale bevolking dit doet. Verder vermaakte we ons avonden en nachten lang met ouderwetse spelletjes, het luisteren van muziek in alle soorten en genres, zijn er liters bier gedronken om de warme tropische avonden door te komen en hebben we lekker gek gedaan ;)! De volgende ochtend stonden we dan weer rond een uurtje of 10 op, zodat we lekker in onze tuin rond konden hangen, lekker in het water konden dobberen en andere dorpjes konden bezichtigen. Wanneer we dan aan het eind van de middag terug op het resort kwamen, kon je zien hoe de zee zich in een paar uur tijd flink veranderde van vloed naar eb, waardoor de zandbanken weer droog kwamen te liggen. Dit beeld in combinatie met een perfect uitzicht op de zonsondergang, was dit elke dag weer een bijzonder en indrukwekkend plaatje. De warme kleuren die in de lucht te zien waren, werden in het ondiepe water weerspiegeld. Oooh wat vond ik het fijn om deze momenten met hun te delen, zo'n uitzichten hadden zij nog nooit eerder gehad en beleefde zij deze moment ook bewust. Soms vond ik het ook wel ooit moeilijk om weer op 1 lijn te zitten met mijn geliefdes die vers uit Nederland kwamen. Want als je een tijdje aan het reizen bent, krijg je een veel vrijere, relaxtere en onbezorgdere gedachtegang. Geld, werken, status, tijd en stress, daar ben je tijdens het reizen totaal niet bezig. Je bent vooral druk bezig met genieten, de natuur, jezelf ontwikkelen en primaire behoeftes zoals eten... Maar zorgen maken was vooral negatieve tijd verspilling!! Ik denk dat veel mensen een aantal weken uit het westerse leventje moeten zijn, voordat die secundaire behoeftes naar de achtergrond verdwijnen en we enig sinds uit "het systeem" en met een andere mentaliteit kunnen denken en leven. Dan begin ik mezelf weer af te vragen, wat is nu eigenlijk te realiteit?? Het relaxte, onbezorgde en vrije travel leventje... Je hartje volgen, in het nu leven, zien wat er op je pad komt en telkens nieuwe uitdagingen aangaan? Of is de realiteit gewoon het Nederlandse leventje leven, waarin ik me volgens "het boekje" zou moeten gaan settelen, waar werk weer een belangrijke factor in je leven is, waar je jezelf aan alle kanten weer moet verantwoordingen, geld een grote rol speelt en waar alles weer draait op tijd?? Het lijkt er bijna op alsof wij hier zelf maar weinig keuze in hebben en kunnen we de realiteit maar beter zien, zoals we hem zelf willen zien en maken!! Ik probeer het leven niet al te serieus te nemen, maar probeer ik door middel van het volgen van mijn hartje en mijn gevoelens, alles uit het leven te halen wat ik er uit wil halen! Op mijn manier leven en denken en doen waar ik me prettig bij voel... Ook al denken we allemaal via het westerse systeem te moeten leven. Ik wil mijn dromen naleven, want waar een wil is.... Is een weg :)! De laatste dag dat we met zijn vijven samen in Thailand zouden zijn, hebben we nog optimaal van elkaar genoten. Nadat we in de middag lekker hadden gechilled aan ons privé strandje, gepicknickt in ons eigen hutje en nog wat scooter ritjes hadden gemaakt. Zijn we s'avonds naar Hadrin beach gegaan, waar we nog een onvergetelijke avond hebben gehad. Grenzen werden overschreden en herinneringen werden vastgelegd... Na een heerlijk dinertje zouden ons Mandy, Robin en ik eigenlijk naar het jungle techno feestje gaan waar we de week ervoor ook waren geweest, maar aangezien we ook nog wel graag de avond met onze ouders door wilde brengen en we een barretje tegen kwamen waar ze ook techno muziek aan het draaien waren, besloten we om hier nog wat uurtjes door te gaan brengen. Terwijl de vrouwen lekker cocktailtjes aan het drinken waren, waren de mannen gezellig aan het poolen. Tussendoor stonden we lekker te dansen op de elektronische muziek die door dj's werd gedraaid en genoten we er van dat we nu ook een stukje van ons stap leven met ons pap en mam konden delen. Nu konden ze eens zien hoe wij feesten ;)! Ons mam had haar danspasjes al snel te pakken en ons pap keek trots toe. Na wat drankjes en dansjes zijn we opzoek gegaan naar een taxi, maar ondertussen werden we weer afgeleid door drum and base beats... Omdat wij hier alle drie ook graag naar luisteren, konden we het niet laten om hun ook deze muziekstijl mee te geven. Super leuk om dit aan onze ouders te showen en helemaal leuk om te zien hoe relaxt en open hun hier op reageerde.... Ook al zijn ze beide midden/achter in de 50, ze kunnen nog erg goed met onze leeftijd mee! Midden in de nacht zijn we via de achtbaan weg, waarbij je je ogen uit kijkt door wat er allemaal om je heen te zien was, terug gereden naar onze huisjes aan de zuidkust van het eiland. Diep in de nacht hebben we nog een after party gehouden op ons eigen strandje. Daar konden we lekker weg staren naar de nacht gekleurde lucht, waar tussen de wolkjes door, heldere sterren te zien waren.... Terwijl ons pap chillend weg droomde bij de bijzonder gekleurde lucht, de sterren, de halve maan en de lichtjes van het andere eiland. Werd ons mam door onze Robin mee geschouwd naar een grote hoge schommel, die ruim anderhalve meter boven de zee onder een enorm hoge boom hing... Ons mam juichte het uit van enthousiasme, ons pap lag lekker te fantaseren, ons Mandy had haar eerste vallende ster gezien, onze Robin probeerde iedereen te vermaken en ik zat alles en iedereen vol trots en bewondering te observeren... Super gaaf "zucht"!! Hoewel het alweer bijna ochtend werd, evalueerde we nog even onze hoogtepunten van deze gezamenlijke reis en gaf zelfs ons Mandy aan, die hier nog maar ruim een week in Thailand was, dat haar gedachtegang ook al helemaal leeg en relaxt was. Een enorm gezellige, leuke, bijzondere en avontuurlijke trip hebben we met zijn 4en en 5en gehad... We hebben super veel mooie dingen gezien, genoten van het leven in de natuur, dagelijks de zon in de zee zien zakken, veel van de Aziatische cultuur meegekregen en hebben we veel van ons warme en liefdevolle gezinnetje genoten. Ons pap, mam en Mandy hebben op een leuke manier met ons mee gebackpacked en zo hebben we hun op een bijzondere manier onze reis/levensstijl mee kunnen geven en laten zien. Toen we vroeg in de ochtend onze bedjes op gingen zoeken, heb ik eerst nog uren wakker gelegen van de adrenaline en heb ik door onze openstaande deur nog lekker weg liggen staren naar de prachtige natuur waarin we deze week verbleven. S'ochtend na ons ontbijt moesten we onszelf weer naar de haven laten brengen. Hier hebben ons pap, mam en Mandy aan de linkerkant de boot richting Koh Samui gepakt, omdat hun een dag later vanuit daar een vlucht hadden richting Bangkok en vanuit Bangkok weer terug naar Amsterdam zouden vliegen. Aan de rechterkant stond de boot van onze Robin en mij te wachten. Via die boot werden we naar Koh Tao gebracht, zodat wij daar onze laatste daagjes in Thailand nog door konden brengen. Vanuit de boot konden we elkaar uitzwaaien en vaarde we allebei weer een andere richting in.
Tijdens mijn vorige reis had ik mijn laatste daagjes ook op Koh Tao doorgebracht en al vanaf het begin van deze trip wilde ik heel graag terug naar deze plaats, omdat het hier lekker alternatief en laid back was. Hoewel ik plande om als eerste naar dit eiland te gaan, liep alles toch helemaal anders en zou ik hier nu dus weer mijn laatste dagen gaan spenderen. Toen we na 1,5 uur varen op Koh Tao aankwamen, hebben we direct een brommertje gehuurd om op zoek te gaan naar een leuk hutje. Met zijn tweeën op de brommer helemaal volgeladen met onze spullen... Twee backpacks van zo'n 20 kilo, een rugzak, een grote strandtas, mijn handtas en onze Robin zijn gitaar reden we het eiland rond. In Nederland zouden we met een dikke boete van de weg worden gehaald, maar hier keek er niemand van op. We zijn toen naar het guesthouse gereden waar ik drie jaar geleden ook verbleef. Meteen toen ik in Koh Tao aankwam, voelde ik waarom ik hier zo graag terug wilde komen en baalde ik er stiekem best wel van, dat ik hier nu nog maar een aantal daagjes kon blijven. Binnen enkele dagen zou ik namelijk weer terug naar Nederland vliegen :( . Wat zou ik het travelleventje toch ontzettend gaan missen... Heel de dag in de natuur leven, doen waar je zin in hebt, jezelf zo vrij als een vogeltje voelen, elke dag nieuwe mensen leren kennen en veel tijd verdrijven in barretjes die de mooiste uitzichten en gezelligste zitjes hadden... Maar ook vooral het heerlijk klimaat waarbij het altijd zonnig en warm is, of het nou zomer of winter is!! Op sommige plekjes leek het net alsof ik op een groot festival was, wat weken zou gaan duren.... Elke dag was er ergens wel wat leuks te doen en had je altijd genoeg vermaak om je heen. Na aankomst in ons huisje in Koh Tao, hebben we lekker aan het strand gelunched en hebben we de rest van de middag een beetje rondgehangen op ons eigen terrasje. Terwijl ik wat inspiratie weg schreef in mijn dagboekje, zat onze Robin heel rustgevend op zijn gitaartje te pingelen. En ik moet zeggen dat hij als beginneling, al een aardig eindje op zijn gitaar kon spelen. Maar goed, als reiziger heb je natuurlijk zeeën van tijd om je hobby uit te oefenen ;)! Voor de zonsondergang zijn we naar de high bar gegaan. De high bar was op een hoog punt van een berg gebouwd en vanuit daar konden we lekker onderuit gelegen op een bank, de zon achter een andere berg zien zakken. Ook had je hier een mooi en rustgevend uitzicht over de baai waar wij op dat moment woonde. Een indrukwekkend momentje, want hoewel de bar vol zat met mensen, werd er tijdens de zonsondergang geen woord gesproken en kon iedereen even wegdromen bij dit mooie moment. Later zijn we op de scooter gestapt en zijn we wat rond het eiland gaan rijden. S'avonds zijn we naar een centrumpje gereden waar we ons zelf verwende met een Thais diner en maakte we nog een strandwandeling tussen wat feestende mensen. Eenmaal terug bij ons huisje hebben we nog wat zitten kletsen in ons tuintje en wanneer onze Robin zijn bedje op wilde gaan zoeken, ben ik nog alleen op reep geweest naar een super gave en sfeervolle reggae bar aan het strand. Hier beleefde ik nog een onverwachte maar super gezellige nacht. Zondag zou mijn laatste relaxte dag van mijn reis gaan worden... Die dag zijn we gestart met een heerlijke en uitgebreide lunch en brachten we nog wat fijne uurtjes door rondom ons huisje. In de middag zijn we naar een andere baai gereden, waar een op palen gebouwde bar midden op zee stond. Elke bar is hier op zo'n leuke en creatieve manier aangekleed en opgebouwd, zodat je jezelf meteen helemaal thuis voelt. Deze soort barretjes ga ik ook echt ontzettend erg missen, want ik kan hier echt uren op een dag doorbrengen... Lekker jezelf verwennen met wat drinken en wat eten, genieten van de mooie uitzichten, wat schrijven voor mijn weblog, de mogelijkheid hebben om iets voor jezelf te doen of gezellig te buurten met de mensen die je leert kennen en helemaal wegdromen bij de relaxte muziek die zachtjes in je oren trilt. Oooh I love this life!! Ik zou er met gemak nog maanden aan vast willen en kunnen plakken... Maar goed, ik denk dat het voor mij toch wel tijd zou zijn om ook weer terug te keren naar mijn Nederlandse leventje, want anders raakt ik te veel gewent aan dit heerlijke en onbezorgde leventje. En zou het ook steeds moeilijker worden om terug naar huis te gaan. Echter heb ik wel weer veel nieuwe lesjes, gedachtegangen, ideeën en inzichten mee gekregen in deze trip, wat mij zeer waarschijnlijk weer wat anders laat leven en denken in de toekomst.... Door een alternatieve levensstijl, waarin je weinig materiële behoeftes hebt, je bewust van onze natuur geniet en je beseft hoe weinig je eigenlijk nodig hebt om jezelf rijk te kunnen voelen... Geven je toch weer hele andere normen en waarden aan het leven! Ik ben benieuwd hoe ik deze weer in mijn nieuwe leventje kan integreren. Stiekem was ik ook wel weer bang voor het grote mentaliteit verschil wat zou komen, want eigenlijk word je bij terugkomst weer gedwongen om in ons "systeem" mee te leven. Je krijgt meteen weer vanuit alle hoeken verplichtingen en dien je weer verantwoordelijkheden af te leggen... "zucht"! Maar goed, misschien kan ik in de toekomst tussen beide leventjes leven ;)! Terwijl ik dit allen lekker op mijn gemakje in deze mooie bar en rustgevende baai aan het schrijven was, zat ons Robin gezellig te kletsen met een Franstalig Belgisch stelletje, wat toevallig ook onze buren op ons resort waren. Wanneer ik mijn gedachtes weer op papier had gezet, ben ik hun gaan vergezellen en hebben we de rest van de middag met dit leuke stelletje zitten buurten en ervaringen uitgewisseld. Vanaf deze baai had je ook weer het perfecte uitzicht voor de zonsondergang.... Ja, deze mocht ik op mijn laatste dag natuurlijk niet missen! Om mijn laatste zonsondergang op zee te bekijken, zijn we via het water de rotsen op geklommen. Om vanuit daar nog even te genieten van het proces wat zich elke dag afspeelt, maar wat op een vrije horizon het beste te bestuderen is... Langzaam verdween de zon, die inmiddels weer een grote fel oranje bol was geworden, via het westen achter de horizon de zee weer in. Wat ga ik ook deze interessante en mooie momenten missen, die ik het liefst dagelijks bewust mee maakte. Want hoewel we elke dag een zons opkomst en ondergang hebben, is hij op zo'n manier alleen maar zichtbaar met een totaal vrije horizon, zonder gebouwen, bossen of andere obstakels. Na deze fijne middag hebben onze Robin en ik onszelf getrakteerd op een Thaise vis bbq. voor het eerst in ons leven aten we zwaardvis, waar we de tafel bijna bij op aten zo lekker... Na ons diner aan het strand zijn we naar een kroegje gegaan, om een reis maatje die onze Robin in Vietnam had leren kennen, op te gaan zoeken. De rest van mijn laatste avond hebben we samen doorgebracht in de relaxte reggae babaloo bar, waar je met uitzicht op zee lekker onderuit kon hangen op kussens. Hier werden we vermaakt met een leuk muziekje en de kunst die over het hele resort te zien was. Een heerlijke avond waar ik nog optimaal van genoten heb... Wanneer we diep in de nacht onze slaap weer probeerde te pakken, besefte ik dat ik de komende drie dagen geen bed tot mijn beschikking zou hebben, tot ik weer in Nederlands zou zijn... Phoeee er stond me nog een hele reis te wachten. Op maandag ochtend heeft onze Robin mij op onze brommer, met al mijn "hebben en houden" weer terug naar de haven gebracht... Dit werd het begin van het einde van mijn reis. Het lukte me nog net om het droog te houden, maar stiekem had ik het er best wel moeilijk mee en voelde ik bijna pijn in mijn hartje omdat mijn reis nu echt voorbij was... Wat gaan vijf maanden toch snel! Eenmaal bij de haven heb ik de boot gepakt richting het vaste land, waar ik na 1,5 uur varen weer aankwam. Daar mocht ik weer ruim een uur gaan zitten wachten, tot mijn bus vertrok die 8 uur later in de hoofdstad Bangkok aan zou komen. Omdat ik door alle gezelligheid van de afgelopen weken een flink slaaptekort op had gebouwd, kreeg ik het voor elkaar om de gehele busreis te slapen. En dit terwijl de Russische jongen die naast mij zat, heel de tijd knikkebollend op mijn schouders viel. Om 9 uur s'avonds kwam ik weer in het drukke stinkende maar na 6 keer inmiddels vertrouwde Bangkok aan. Daar ben ik met wat backpackers die ik tijdens deze busreis had leren kennen, nog een dinertje wezen nuttigen. De rest van de avond en nacht heb ik een beetje in de stad rondgehangen, om mijn tijd uit te zitten tot mij vlucht vroeg in de ochtend. Ik ben toen mijn laatste Thaise centjes op gaan maken aan de leuke kleren die ze hier op straat verkopen en heb ik biertjes gedronken met een Engelsman die ik deze avond nog leerde kennen. Om 4 uur s'nacht ben ik richting het vliegveld vertrokken, waar ik i.v.m een vertraagde vlucht nog tot 10 uur s'ochtend moest wachten, tot ik mijn 6 urige vliegreis naar Abu Dhabi kon pakken. Na een fijne vlucht waarbij ik maar liefst drie stoelen tot mijn beschikking had, kwam langzaam de sahara van de emiraten tevoorschijn. Daar keek ik via het vliegtuig raampje mijn ogen uit naar dit land, wat bijna alleen maar bestond uit zand zand en nog eens zand. Maar waar de door de wind gevormde duinen, mooi zichtbaar waren. In Abu Dhabi moest ik 20 uur wachten tot mijn volgende vlucht vertrok... Een gezellig dagje vliegveld ;)! Ik besloot weer een nieuwe stempel in mijn paspoort te laten zetten, zodat ik wat frisse lucht van dit Arabische land op kon snuiven. Op een grasveldje buiten het vliegveld heb ik heel de middag in het zonnetje liggen chillen, lezen en schrijven. S'avonds ben ik de rest van het vliegveld gaan verkennen, at ik van de gratis vouchers die ik van een lieve arabier kreeg. En observeerde ik hoe het er hier aan toe ging met de sheikh's en de gesluierde vrouwen, in deze totaal andere cultuur. Gelukkig vond ik in de avond een plekje waar ik mijn spulletjes uit kon stallen en ik wat uren wachten weg kon slapen... Toen ik s'ochtend wakker werd vroeg ik me met grote vraagtekens af, hoe ik in hemelsnaam zo lang had kunnen slapen met alle luidruchtige en vreemde mensen om me heen? Maar goed, na een ontbijtje ben ik opzoek gegaan naar mijn gate en kon ik het vliegtuig weer in die zo'n 8 uur later in Amsterdam zou landen... Wanneer ik in Nederland aan kwam werd ik verwelkomt door een lief vriendinnetje en een zonnetje, wat mijn thuiskomst erg dragelijk maakte!!
En dan weer thuis.... Na 5 maanden lang een groot, leerzaam en spannend avontuur te hebben beleefd. Wat heb ik toch een bijzondere tijd gehad en wat ben ik onwijs dankbaar voor het feit dat ik deze mooie reis heb kunnen en mogen maken... Hier ben ik zeker weer een levensles wijzer van geworden ;)!! Ik heb door 5 mooie en interessante Aziatische landen mogen reizen en hier heb ik elke minuut van genoten. Hoewel ik super goed voor mezelf heb gezorgd en mezelf zo veel mogelijk verwende, vond ik het ook heerlijk om op een zwaar primitieve en alternatieve manier te leven. Luxe waren voor mij niet nodig en ik vond het vooral interessant en fijn om op een "back to basic" manier te leven. Weg van alle materialisme, luxe, media, tijd, stress, verplichtingen, verantwoordelijkheden en moderne communicatie middelen. Douche op vieze plaatsen met koud water, buiten of in de zee. Constant midden in de natuur leven, vijf maanden geen make-up dragen, zelf mijn haren knippen, een backpack als kast gebruiken en nog veel meer ongebruikelijke dingen doen, die bij ons als niet normaal worden beschouwd. Het enige waar ik me druk over hoefde te maken was waar, hoe en wanneer ik weer verder naar een andere plaats zou gaan reizen en wat ik die dag allemaal voor lekkers zou kunnen eten. Ik kende nergens angst voor, alleen dat er iets met mijn familie of vrienden in Nederland zou kunnen gebeuren... Maar het enige wat ik daar mee kon doen, was het vertrouwen hebben dat alles goed zou zijn. Daarnaast heb ik in meer dan 30 verschillende huisjes/hutjes/kamers en hotelletjes geslapen geleefd en gewoond. Heb ik super veel mooie, bijzondere, indrukwekkende en verschillende natuur, natuurverschijnsels en culturen gezien. Ook heb ik veel lieve, leerzame en bijzondere mensen leren kennen vanuit heel de wereld, waarmee ik interessante gesprekken had en leuke momenten mee deelde... Daarnaast heb ik ook veel tijd in mijn 1tje doorgebracht, zodat ik tot mooie en interessante inzichten kon komen... Van deze momenten genoot ik enorm en gaven mij heel veel energie. Ook heb ik veel van de lokale bevolking mee gekregen en gezien. Veel van deze mensen leefde met heel weinig materialisme, maar hadden allemaal een liefdevolle, vredige en dankbare glans in hun ogen. Wauw wat een gave indrukken en ervaringen heb ik weer opgedaan!! Een tijd die me hoop ik mijn leven lang bij zal blijven...
Inmiddels ben ik weer "back in the reality" ;)!! Hoewel ik het er erg moeilijk en zwaar mee had toen ik na mijn vorige reis weer terug in Nederland kwam en ik voor nu dan ook op de grootste doemscenario's was voorbereid, is deze terugkomst in Nederland me tot nu toe voor 100% meegevallen. Natuurlijk mis ik het heerlijke travel leven, maar ik geniet hier nu ook heel bewust van de dingen die ik doe en van de mensen waarvan ik hou! Omdat ik mezelf weer helemaal zen, vredig en gelukkig voel, sta ik weer helemaal in mijn kracht en probeer ik mijn positieve vibe en liefdevolle gedachtegang met iedereen om mij heen te delen. Ik kan weer een nieuwe start maken, waarin er weer allemaal nieuwe uitdagingen op mij liggen te wachten... Zo mag ik weer op zoek naar een leuk huisje en ben ik rustig aan aan het bedenken hoe ik mijn volgende reis weer bij elkaar kan sparen ;)!! Maar eerst hier weer iets moois opbouwen.... Ik heb heel veel nieuwe ideeën voor mijn toekomst gekregen en besefte ik mezelf bij thuiskomst, dat waar ik voor mij reis naar op zoek was, dat ik dit tijdens mijn reis helemaal heb gevonden :D!! Langzaam aan zal ik mezelf weer terug in de Nederlandse maatschappij gaan plaatsen, alleen nu weer met een hele nieuwe, frisse en andere gedachtegang. Soms krijg ik het een beetje benauwd als ik zie waar veel mensen in Nederland tegen aan schoppen en over klagen, maar goed we zijn allemaal verantwoordelijk voor ons eigen geluk en het is maar net hoe we met het leven om gaan. Ik ga in ieder geval weer positief en optimistisch denken en al het vertrouwen erin hebben dat er weer veel mooie dingen op mijn pad zullen komen!!!
Natuurlijk wil ik ook nog even iedereen van harte bedanken voor het lezen van mijn weblog, voor de interesses in mijn reisverhalen en de lieve en leuke reacties n.a.v. mijn verhalen en foto's. Dit vond ik erg bijzonder en motiveerde mij nog meer om te schrijven :)!!! Mijn doel van deze weblog was om jullie een beetje met mij mee te laten reizen en ik hoop dat ik jullie via deze weblog iets moois en of leerzaams mee heb kunnen geven! Elke keer voel ik een enorme waardering als ik lees, hoor of weet dat mijn weblog met regelmaat gelezen is en daar ben ik jullie erg dankbaar voor!! Als laatste wil ik ook nog even mijn lieve ouders, mooie zus en gekke broertje bedanken voor de onvergetelijke tijd in Thailand... Het was echt super gaaf en bijzonder om met jullie te backpacken en het laatste deel van mijn reis met jullie te delen!!
Ik voel de drang om nog uren door te schrijven, maar voorlopig zal ik het hier maar weer bij laten...
Lots of love, happiness en peace for you all!!
Kiss xxxxxxxx Laura