Auroville, India
Hoe langer ik op deze primitieve plek in Auroville was, hoe meer ik mezelf thuis voelde! Na vijf nachten met een matje op de grond te hebben gelegen, kon ik een upgrade maken naar een andere kamer waar ik op zijn minst een stretcher had. Ik werd hier wel regelmatig wakker met een grote hagedis in mijn bed, maar ook dat wende.
Ik huurde een fiets zodat ik wat makkelijker rond kon gaan in het dorp. Het was erg indrukwekkend om hier rond te fietsen en ik keek mijn ogen uit. Buiten het gevoel dat je terug in de tijd gaat hier in India, passeerde je tijdens je rit verschillende koeien, geiten, honden en hanen... Ze blokkeren letterlijk je weg en lopen en staan overal in de straatjes en aan huizen. Rond elk huis worden elke dag ook een grote mandala's getekend, wat de straatjes nog sierlijker maakte. De natuur is vrij droog en dor in het zuid oosten en gedurende de dag is het enorm heet... Zo'n 32 graden.
Er zijn hier elke dag verschillende cursussen en workshops te volgen. Deze zijn gratis bij te wonen of kosten een aantal euro's. Het is alsof ik in een snoepwinkel loop, zo veel interessante dingen te doen waar ik van wil proeven. Dit is een plek waar je jezelf continu kan ontwikkelen. Hoewel ik in Nederland regelmatig als zweverig of spiritueel word gezien, ben ik in vergelijking met de mensen hier een nuchtere westerling...
Maar ik vermaakte mezelf in Auroville dus vooral met het volgen van verschillende meditatie workshops zoals Ohm meditations, Sounds meditations en een organische medicijnen workshop. Ook heb ik speech bijgewoond m.b.t. bewustzijn en bezocht ik een Indiaas festival. Daarnaast heb ik tijdens een basis Zen Shiatsu cursus, nieuwe technieken geleerd die ik toe kan passen in mijn praktijk. Tijdens behandelingen die ik weg gaf aan mijn huisgenootjes kon ik deze nieuwe technieken meteen beoefenen. Ook bezocht ik the Matrimandir, de grote gouden bol in Auroville. Wauw dat was echt super indrukwekkend. Binnen in dit gebouw leek het net alsof je in een ruimteschip was, zo futuristisch. Alles in het gebouw was parelwit, er liep een enorme wenteltrap van beneden naar boven en in het midden van het gebouw lag een grote kristallen bol wat het zonlicht van buiten naar binnen liet schijnen. The Matrimandir heeft twaalf peddels met ieder een andere kleur en een andere betekenis. In deze peddels was het intens stil en hier kon je in de ochtenden mediteren.
Er waren in Auroville veel lieve, fijne en gezellige mensen te vinden, die allemaal met soortgelijke intenties in India waren... Ook heb ik met mijn Indiase maat Rahul gemeet. Met Rahul heb ik twee jaar geleden in Cambodja een halve maand op een eiland geleefd. Hij verbleef momenteel in het plaatsje Pondicherry, wat 20 km van Auroville vandaan was, dus een mooie mogelijkheid om elkaar weer te ontmoeten.
Ook heb ik mijn 30e verjaardag hier mogen vieren. Om 12 uur hebben we met wat mensen van de farm mijn nieuwe levensjaar ingedronken met een Indiase monnik rum... Op mijn verjaardag zelf ben ik een meditatie gaan doen onder de "ziel" van Auroville, om even bewust stil te staan bij deze nieuwe levensfase... De ziel van Auroville is een enorm grote boom waarvan de takken als wortels opnieuw de grond in groeide en uitmondde in nieuwe boompjes. Deze enorm grote boom leken zelf 8 verschillende bomen bij elkaar. Een super indrukwekkende en energieke plaats met uitzicht op de Matrimandir. Na de lunch ben ik taart gaan eten met Rahul mijn Cambodja vriend en ontmoeten we wat nieuwe mensen. Wanneer ik met de zonsondergang terug fietste naar mijn hutje, heb ik mezelf een mooie armband en een leren tasje cadeau gedaan... S'avonds ben ik met wat huisgenootjes en andere Auroville bewoners uiteten gegaan en vierde ik gedurende deze onvergetelijke dag, met veel verschillende mensen deze bijzondere 30e verjaardag!
En wat een lekker eten hebben ze hier in India... Wauw!! Zoveel verschillende soorten curry's, overheerlijke dosas en variërende thallis. En daarnaast word er vooral veel rijst gegeten. Rijst in de ochtend, rijst in de middag en rijst in de avond. Ook bezocht ik bijna elke dag de Ganesh bakery om een smaakvolle Chai of Massala tea te drinken en een overheerlijk stuk taart te eten. Het viel me op dat ik hier veel meer behoefte heb aan zoetigheid, dan wanneer ik thuis ben. Misschien is dat omdat de zoete dingen hier extra zoet worden gemaakt en het hartige eten vooral spicy en gekruid is... Wat je later weer in balans moet brengen met wat suikers. Het leek erop dat mijn lichaam hier langzaam gewent aan raakte. En daarnaast is het hier zo ongelooflijk goedkoop. Eten is hier te vinden voor een paar centen en voor 3 euro heb je een uitgebreide maaltijd...
Als je met 25 mensen samenwoont dan is het alleen wel verdomd moeilijk om alleen te zijn. En hoewel ik echt energie en kracht haal uit de momenten voor mezelf, was het tijdens deze reis erg moeilijk om mijn momenten alleen te pakken... Als ik rustig aan mijn blog wilde schrijven kwam er iemand buurten. Als ik even alleen een taartje wilde gaan eten in de bakkerij, zat er altijd wel iemand die ik kende. Als ik in mijn kamer kwam dan lagen er andere mensen te slapen. En omdat het afgeraden werd op in het donker alleen over straat te gaan, ging je s'avonds ook altijd weg met een groep. En met sommige community genoten had ik een leuke klik, maar met sommige van hen had ik helemaal geen connectie en werd ik zelfs enorm getriggerd door hen. Maar uiteindelijk was dit wel interessant voor mij, omdat ik waarschijnlijk moest leren om meer bij mezelf te blijven, ook als ik continu met andere mensen samen ben en woon.
Uiteindelijk was Auroville een fijne en rustige plek om de cultuur shockende reis door India te starten. Maar na twee weken super back to basic te hebben geleefd en continu omringt te zijn met mensen, vond ik het wel weer mooi geweest. In het plaatsje Auroville had ik nog maanden kunnen blijven, maar ik was ook heel nieuwsgierig geworden naar de rest van India. Het was jammer om weer van iedereen afscheid te nemen, maar ja... Dat is een deel van het reizen!
Bedankt voor het lezen... :)!!
XxXxX
Ik huurde een fiets zodat ik wat makkelijker rond kon gaan in het dorp. Het was erg indrukwekkend om hier rond te fietsen en ik keek mijn ogen uit. Buiten het gevoel dat je terug in de tijd gaat hier in India, passeerde je tijdens je rit verschillende koeien, geiten, honden en hanen... Ze blokkeren letterlijk je weg en lopen en staan overal in de straatjes en aan huizen. Rond elk huis worden elke dag ook een grote mandala's getekend, wat de straatjes nog sierlijker maakte. De natuur is vrij droog en dor in het zuid oosten en gedurende de dag is het enorm heet... Zo'n 32 graden.
Er zijn hier elke dag verschillende cursussen en workshops te volgen. Deze zijn gratis bij te wonen of kosten een aantal euro's. Het is alsof ik in een snoepwinkel loop, zo veel interessante dingen te doen waar ik van wil proeven. Dit is een plek waar je jezelf continu kan ontwikkelen. Hoewel ik in Nederland regelmatig als zweverig of spiritueel word gezien, ben ik in vergelijking met de mensen hier een nuchtere westerling...
Maar ik vermaakte mezelf in Auroville dus vooral met het volgen van verschillende meditatie workshops zoals Ohm meditations, Sounds meditations en een organische medicijnen workshop. Ook heb ik speech bijgewoond m.b.t. bewustzijn en bezocht ik een Indiaas festival. Daarnaast heb ik tijdens een basis Zen Shiatsu cursus, nieuwe technieken geleerd die ik toe kan passen in mijn praktijk. Tijdens behandelingen die ik weg gaf aan mijn huisgenootjes kon ik deze nieuwe technieken meteen beoefenen. Ook bezocht ik the Matrimandir, de grote gouden bol in Auroville. Wauw dat was echt super indrukwekkend. Binnen in dit gebouw leek het net alsof je in een ruimteschip was, zo futuristisch. Alles in het gebouw was parelwit, er liep een enorme wenteltrap van beneden naar boven en in het midden van het gebouw lag een grote kristallen bol wat het zonlicht van buiten naar binnen liet schijnen. The Matrimandir heeft twaalf peddels met ieder een andere kleur en een andere betekenis. In deze peddels was het intens stil en hier kon je in de ochtenden mediteren.
Er waren in Auroville veel lieve, fijne en gezellige mensen te vinden, die allemaal met soortgelijke intenties in India waren... Ook heb ik met mijn Indiase maat Rahul gemeet. Met Rahul heb ik twee jaar geleden in Cambodja een halve maand op een eiland geleefd. Hij verbleef momenteel in het plaatsje Pondicherry, wat 20 km van Auroville vandaan was, dus een mooie mogelijkheid om elkaar weer te ontmoeten.
Ook heb ik mijn 30e verjaardag hier mogen vieren. Om 12 uur hebben we met wat mensen van de farm mijn nieuwe levensjaar ingedronken met een Indiase monnik rum... Op mijn verjaardag zelf ben ik een meditatie gaan doen onder de "ziel" van Auroville, om even bewust stil te staan bij deze nieuwe levensfase... De ziel van Auroville is een enorm grote boom waarvan de takken als wortels opnieuw de grond in groeide en uitmondde in nieuwe boompjes. Deze enorm grote boom leken zelf 8 verschillende bomen bij elkaar. Een super indrukwekkende en energieke plaats met uitzicht op de Matrimandir. Na de lunch ben ik taart gaan eten met Rahul mijn Cambodja vriend en ontmoeten we wat nieuwe mensen. Wanneer ik met de zonsondergang terug fietste naar mijn hutje, heb ik mezelf een mooie armband en een leren tasje cadeau gedaan... S'avonds ben ik met wat huisgenootjes en andere Auroville bewoners uiteten gegaan en vierde ik gedurende deze onvergetelijke dag, met veel verschillende mensen deze bijzondere 30e verjaardag!
En wat een lekker eten hebben ze hier in India... Wauw!! Zoveel verschillende soorten curry's, overheerlijke dosas en variërende thallis. En daarnaast word er vooral veel rijst gegeten. Rijst in de ochtend, rijst in de middag en rijst in de avond. Ook bezocht ik bijna elke dag de Ganesh bakery om een smaakvolle Chai of Massala tea te drinken en een overheerlijk stuk taart te eten. Het viel me op dat ik hier veel meer behoefte heb aan zoetigheid, dan wanneer ik thuis ben. Misschien is dat omdat de zoete dingen hier extra zoet worden gemaakt en het hartige eten vooral spicy en gekruid is... Wat je later weer in balans moet brengen met wat suikers. Het leek erop dat mijn lichaam hier langzaam gewent aan raakte. En daarnaast is het hier zo ongelooflijk goedkoop. Eten is hier te vinden voor een paar centen en voor 3 euro heb je een uitgebreide maaltijd...
Als je met 25 mensen samenwoont dan is het alleen wel verdomd moeilijk om alleen te zijn. En hoewel ik echt energie en kracht haal uit de momenten voor mezelf, was het tijdens deze reis erg moeilijk om mijn momenten alleen te pakken... Als ik rustig aan mijn blog wilde schrijven kwam er iemand buurten. Als ik even alleen een taartje wilde gaan eten in de bakkerij, zat er altijd wel iemand die ik kende. Als ik in mijn kamer kwam dan lagen er andere mensen te slapen. En omdat het afgeraden werd op in het donker alleen over straat te gaan, ging je s'avonds ook altijd weg met een groep. En met sommige community genoten had ik een leuke klik, maar met sommige van hen had ik helemaal geen connectie en werd ik zelfs enorm getriggerd door hen. Maar uiteindelijk was dit wel interessant voor mij, omdat ik waarschijnlijk moest leren om meer bij mezelf te blijven, ook als ik continu met andere mensen samen ben en woon.
Uiteindelijk was Auroville een fijne en rustige plek om de cultuur shockende reis door India te starten. Maar na twee weken super back to basic te hebben geleefd en continu omringt te zijn met mensen, vond ik het wel weer mooi geweest. In het plaatsje Auroville had ik nog maanden kunnen blijven, maar ik was ook heel nieuwsgierig geworden naar de rest van India. Het was jammer om weer van iedereen afscheid te nemen, maar ja... Dat is een deel van het reizen!
Bedankt voor het lezen... :)!!
XxXxX