Unawatuna, Sri Lanka
Twee uur en een veilige lift later, arriveerde ik in het zuidelijke plaatsje Mirissa. Je hebt hier in Sri Lanka voor ongeveer 10/14 euro een leuke prive kamer. Wel wat duurder dan in zuidoost Azië, maar dat kan ook te maken hebben met het hoogseizoen right now. Je kunt kiezen uit huisjes aan de beach site of een huisje aan the jungle site... Als je aan de beach site zit is het een kunst om s'nachts droog thuis te komen i.v.m eb en vloed en de wilde golven die heel het strand vol water leggen. En aan de jungle site word je lek gestoken door de muggen.
In dit leven heb ik volgens mij een uitdaging aan te gaan met muggen en andere insecten... Van jongs af aan kan ik me herinneren dat mijn lichaam heftig vecht tegen het muggen gif. Abnormale dikke bulten krijg ik er van, tot grote blaren aan toe... Het beste wat ik hier tegen kan doen is in de avond dekkende kleding dragen, continu deed op spuiten en vooral niet krabben. Dat niet krabben is een hele kunst geworden en ik ben hier de enige die in de avond met een lange broek rond loopt, hoe warm het ook is :(!! Nou ja, dat is tot op heden het enige minpuntje wat ik kan benoemen.
Mirissa heeft een super mooie baai met blauw en groen gekleurd water, veel jungle en een enorme rots in de zee. Vanuit de top van deze rots heb je een heel mooi uitzicht over het dorp en de oceaan. Ook hier ligt heel het strand vol met leuke restaurantjes en kun je voor een aantal euro's vers gevangen vis van de bbq eten. Erg lekker... Echter valt het me op dat de lokale bevolking enorm veel alcohol en vaak ook drugs gebruikt. Ik kreeg hierover een aantal schikbarende verhalen te horen. Beetje jammer want dat is niet wat je direct verwacht van zo'n klein tropisch dorpje... Naar mijn idee beïnvloede dit probleem ook een beetje de sfeer hier in Mirissa en besloot ik na twee nachten weer verder te reizen. Ook merkte ik dat ik nog niet echt rust in mijn kont had, aangezien ik hier in Sri Lanka te veel plaatsen gezien wilde hebben. En voor mijn gevoel zou ik dat bij lange na niet gaan halen in een maand...
Omdat ik na anderhalve week weer terug moest zijn in Colombo i.v.m. mijn visum aanvraag voor India, ben ik langzaamaan weer begonnen aan mijn reis terug richting de hoofdstad... Met de locale bus ben ik naar het plaatje Unawatuna gereisd. Een rit met de locale bus, is hier al een ervaring opzich. Als een bus stopt moet je zo snel mogelijk zorgen dat je in of uitstapt, want binnen enkele secondes rijd de bus alweer verder. Je hebt geen idee waar je ergens uit moet stappen, maar met een beetje hulp en goed opletten bereik je de plaats van bestemming. Ook de bussen zitten tot de nok toe vol, maar voor een ritje van zo'n 60 km betaal je dan ook maar 30 cent... Als je een beetje door hebt welke bus je moet nemen, is ook dit een leuke manier van reizen. Ik was de enige blanke in de bus en dat leken mijn mede passagiers erg interessant te vinden! Ik werd continu aangestaard en iedereen maakte plaats voor me.
Het voelt hier sowieso alsof je e.o.a. beroemdheid bent, zo veel aandacht dat je krijgt... Overal word je aangesproken, zwaaien en lachen mensen naar je. En vooral de Sri Lankese mannen liggen hier allemaal aan je voeten. Ze doen alles voor je, willen je beschermen en geven je het liefst alles wat je maar nodig hebt of wat ze je te bieden hebben. De vrouwen daarin tegen lijken verborgen te zitten. Maar de vrouwen die je ziet, zijn erg vriendelijk bescheiden en zelf een beetje verlegen. Over het algemeen zijn de Sri Lankese dus erg lieve, behulpzame, gelukkige, vriendelijke, gezellige en glimlachende mensen.
Unuwatuna ligt vlakbij de stad Galle en heeft schijnbaar 1 van de mooiste stranden van Sri Lanka. In deze baai hangt een fijn laidback sfeertje en heeft een mooi en gezellig dorpje met kleine restaurantjes en leuke winkeltjes. Het strand is goud gekleurd, heeft uitzicht op een grote budha tempel en ook hier vind je veel gezelligheid. De temperatuur van zowel het weer als de zee is erg aangenaam. Iedereen leeft hier buiten en mensen maken graag even een praatje met je. In Unawatuna ontmoette ik gezellige reizigers uit Engeland en Duitsland, waar ik veel tijd mee door heb gebracht. Van etentjes bij locals, tot dobberen in de zee. En ook hier kon ik in het weekend een fijn strandfeestje meepikken. Daar maak je mij altijd blij mee... :D
Na een paar leuke dagen in Unawatuna ben ik weer terug naar Mount Lavinia (Colombo) gereisd, om mijn visum voor India op te halen...
Dat was het weer voor nu, tot de volgende blog!!
Lots of love <3
In dit leven heb ik volgens mij een uitdaging aan te gaan met muggen en andere insecten... Van jongs af aan kan ik me herinneren dat mijn lichaam heftig vecht tegen het muggen gif. Abnormale dikke bulten krijg ik er van, tot grote blaren aan toe... Het beste wat ik hier tegen kan doen is in de avond dekkende kleding dragen, continu deed op spuiten en vooral niet krabben. Dat niet krabben is een hele kunst geworden en ik ben hier de enige die in de avond met een lange broek rond loopt, hoe warm het ook is :(!! Nou ja, dat is tot op heden het enige minpuntje wat ik kan benoemen.
Mirissa heeft een super mooie baai met blauw en groen gekleurd water, veel jungle en een enorme rots in de zee. Vanuit de top van deze rots heb je een heel mooi uitzicht over het dorp en de oceaan. Ook hier ligt heel het strand vol met leuke restaurantjes en kun je voor een aantal euro's vers gevangen vis van de bbq eten. Erg lekker... Echter valt het me op dat de lokale bevolking enorm veel alcohol en vaak ook drugs gebruikt. Ik kreeg hierover een aantal schikbarende verhalen te horen. Beetje jammer want dat is niet wat je direct verwacht van zo'n klein tropisch dorpje... Naar mijn idee beïnvloede dit probleem ook een beetje de sfeer hier in Mirissa en besloot ik na twee nachten weer verder te reizen. Ook merkte ik dat ik nog niet echt rust in mijn kont had, aangezien ik hier in Sri Lanka te veel plaatsen gezien wilde hebben. En voor mijn gevoel zou ik dat bij lange na niet gaan halen in een maand...
Omdat ik na anderhalve week weer terug moest zijn in Colombo i.v.m. mijn visum aanvraag voor India, ben ik langzaamaan weer begonnen aan mijn reis terug richting de hoofdstad... Met de locale bus ben ik naar het plaatje Unawatuna gereisd. Een rit met de locale bus, is hier al een ervaring opzich. Als een bus stopt moet je zo snel mogelijk zorgen dat je in of uitstapt, want binnen enkele secondes rijd de bus alweer verder. Je hebt geen idee waar je ergens uit moet stappen, maar met een beetje hulp en goed opletten bereik je de plaats van bestemming. Ook de bussen zitten tot de nok toe vol, maar voor een ritje van zo'n 60 km betaal je dan ook maar 30 cent... Als je een beetje door hebt welke bus je moet nemen, is ook dit een leuke manier van reizen. Ik was de enige blanke in de bus en dat leken mijn mede passagiers erg interessant te vinden! Ik werd continu aangestaard en iedereen maakte plaats voor me.
Het voelt hier sowieso alsof je e.o.a. beroemdheid bent, zo veel aandacht dat je krijgt... Overal word je aangesproken, zwaaien en lachen mensen naar je. En vooral de Sri Lankese mannen liggen hier allemaal aan je voeten. Ze doen alles voor je, willen je beschermen en geven je het liefst alles wat je maar nodig hebt of wat ze je te bieden hebben. De vrouwen daarin tegen lijken verborgen te zitten. Maar de vrouwen die je ziet, zijn erg vriendelijk bescheiden en zelf een beetje verlegen. Over het algemeen zijn de Sri Lankese dus erg lieve, behulpzame, gelukkige, vriendelijke, gezellige en glimlachende mensen.
Unuwatuna ligt vlakbij de stad Galle en heeft schijnbaar 1 van de mooiste stranden van Sri Lanka. In deze baai hangt een fijn laidback sfeertje en heeft een mooi en gezellig dorpje met kleine restaurantjes en leuke winkeltjes. Het strand is goud gekleurd, heeft uitzicht op een grote budha tempel en ook hier vind je veel gezelligheid. De temperatuur van zowel het weer als de zee is erg aangenaam. Iedereen leeft hier buiten en mensen maken graag even een praatje met je. In Unawatuna ontmoette ik gezellige reizigers uit Engeland en Duitsland, waar ik veel tijd mee door heb gebracht. Van etentjes bij locals, tot dobberen in de zee. En ook hier kon ik in het weekend een fijn strandfeestje meepikken. Daar maak je mij altijd blij mee... :D
Na een paar leuke dagen in Unawatuna ben ik weer terug naar Mount Lavinia (Colombo) gereisd, om mijn visum voor India op te halen...
Dat was het weer voor nu, tot de volgende blog!!
Lots of love <3